Can kırıklarını süpürdü...

Sokak lambasının loş ışığı altında oturduğu banktan kalktı yavaşça ve sendeleyerek. Kaldırıma doğru yürürken önünde duran ''Can Kırıklarını'' gördü, atladı üstüne basmadan.
Belki de korktu can kırıkları ''Canına batar'' diyerek.
Bir çalı süpürgesi ilişti gözüne, hemen onu eline aldı.

Can kırıklarına doğru yürüdü..
Süpürdü can kırıklarını çöp konteynerinin yanına. Kapağını açtı çöp ve konteynerinin içine atmaya başladı can kırıklarını yavaş, yavaş sessizce.

Sonra durdu bir an düşündü ve vazgeçti can kırıklarını çöpe atmaktan, eğildi çöp konteynerinin içine daldı yarı beline kadar ve tek, tek topladı konteynerin içine attığı can kırıklarını.
Kaldırma doğru yürüdü, usulca kaldırdı ve can kırıklarını kaldırım altına süpürdü.
Belki bir gün lazım olur diye.