Çanakkale ruhuna sesleniş!...

Sevgili Okurlarım,

Yazılarım vasıtasıyla, gösterdiğiniz ilginize ve ortak düşünce bilincine sahip olduğumuzu görmek beni mutlu ve huzurlu kılıyor. Amacım öne çıkmak ya da bu yolla kendime kazanç sağlama gibi bir düşünce değil, sadece yaşadığımız bu günlere dair içimde oluşan gücün yazı aracılığı ile sizlere seslenişidir.  Bir bakıma içimden kopan ve mani olamadığım haykırışımın sesidir.

Ben, Çanakkale ruhu ile bütünleşen, orada doğmuş, aradan geçen yılların birikimi ile Kuvayi Milliye ruhuyla ayakta kalmayı başarmış bir yurttaşım. Atatürk’ümüzün yanı başında omuz omuza Conkbayırı’nda mücadele etmiş asil dedelerimin torunuyum. Yılların birikimi ile bu gururu içimde hep saklı tuttum. Biliyorum ki; bu ruh beni, ülkemin yol ayrımlarında yıkılmaz bir güç olarak tarihin geçmiş zamanlarında yaşanan çöküntülerde dahi, içimde taşıdığım “Çanakkale geçilmez” sözünün sihirli inancıyla ayakta tutuyor. Bu dünyaya geldim fakat gidiş tarihimi bilmiyorum, daha ne kadar yaşarım bilemiyorum. Ama tek bir sözüm var; “Cumhuriyet ve Laiklik bizim olmazsa olmazımızdır”. Bu güzel ülkede yaşayan hepimiz din, dil, ırk ayrımı olmaksızın aynı arı kovanı içinde bir bütünün renk ve tatlarını birleştirdiği bin bir çiçeğin kokusu gibiyiz. Eğer o arı kovanına çomak sokmak isteyenler olursa baş edemeyecekleri büyük bir kaos içinde yok olup gitmeyi de göze alıyorlar demektir. Eğer sözün bittiği yerde isek, vahşetin labirentlerinde yok olup, tarihin arka sayfalarında kalabiliriz.

Sevgilerimle,

Ela Ülger