Canım anneme

Bazıları şanslı doğar …  

Hani 1-0 galip başlayanlar vardır ya hayata …  

Yediği önünde yemediği arkasındadır hani, daha doğmadan nerde eğitim alacagı hangi okula gideceği, ne yapacağının planı yapılmıştır hayatın hiçbir zorlugunu yaşamazlar. Herşey hazırdır onlar için…  

Doğumu Türkiye’de olmasında Amerikan vatandası olsun der anne baba ve doğumu, tercih ettikleri bir ülkede gerceklesir ya … Hani siz sadece televizyonda görürken onlar sahiptir ya en güzel oyuncaklara, kıyafetlere ve koşullara…  

Hani ah be dersiniz ne şanslı … Doğuştan şanslı … Yerinde olmak istersiniz ya bazen … Ben hiç olmak istemedim …  

Çünkü bende doğuştan şanslılardanım …  

Yoooo, doğdugumda ailemin Amerikan vatandası olsun, doğumu Amerika’da gerceklestirilem diyecek durumları yoktu ya da daha dogmadan en iyi kıyafetler ya da en güzel oyuncaklarda alınmadı bana, eğitimini şu kolejde alsın şu yasta yabancı dil öğrensin 6 yasında piyano eğitimi alsın şeklinde programlar da yapılmadı …  

Doğuştan şanslıyım işte…. 

Seçemeyeceğiniz tek şey ailedir ... Konulan ismi değiştirebilirsin, alacagın eğitimi de sen secebilirsin, yaşamak istediğin şehri de… herşey değişebilirdi, aşklar, arkadaslar, hayat görüşü vs ama öz ailenizi değiştiremezsiniz …  

Seçme ve secilme hakkınız yoktur yani…  

Tanrı’nın beni böyle bir aileye laik görmesinden, böyle bir ailenin çocugu olarak dünyaya gelmekten dolayı şanslıyım.  

İyi ki varsın anne, daha dogumumdan 1 sene sonra alerji olup yüzümün tamamında çıkan korkunc yaralara doktorun ‘’yapacak bişey yok bu yaralar iyileşmez’’ dediği zamanlarda, umutsuzluğa kapılmadan tıbbın yetersiz kaldıgı yerde yaralarımı sevginle iyileştirdiğin, anne sevgisiyle yeterli geldiğin için…  

İyi ki varsın anne, olur ya her insan yaşaya bilir hayatında yokluğu, çocukların için evliliğinin sembolü olan yüzüğünü satıp çocuklarının ihtiyaclarını karşıladıgın için…  

İyi ki varsın anne, köy hayatıydı, kız cocuklarının okutulmasına pek sıcak bakılmazdı cok istediğin halde dedem seni okula göndermemişti …  

Okuma yazma bilmediğin halde büyük bir azimle çocukların için harfleri ve kelimeleri öğrenip bana okuma yazmayı ilk sen öğrettiğin, ilk öğretmenim oldugun için iyiki varsın anne …  

İyi ki varsın anne, yaşanılan tüm kötü günlere sabırla dayanıp bize sıcak bir aile ortamı sağladığın, zorluklar karsısında pes etmediğin, cocuklarına olan sevginden dolayı her konuda fedakarlık gösterip aile denen kavramı çocuklarına en güzel şekilde yaşattıgın ve öğrettiğin için.  

Burası İstanbul ve insanlar cok kötü, cok acımasız anne …  

İyi ki varsın Vicdan denen şeyin ne demek oldugunu evlatlarına öğrettiğin için …  

İyi ki varsın anne dünyanın bir ucunda hiç tanımadıgın bir insanın acısına gözyaslarınla ortak olup, tanımadıgın insanların acılarını paylasmayı bize öğrettiğin için, kalbimize vicdan denen kavramı yerlestirdiğin için …  

İyi ki varsın anne, bulundugun ortama, kültür yapısına, yaşam koşullarına rağmen sürekli kendini geliştiridiğin, arkadaslarımla arkadas olduğun ve arkadaslarımın benden cok senin sohbetlerini, beni değil seni ziyarete geldikleri ve nekadar özel bir kadının cocugu oldugumu bana her defasında hissettirdiğin için …  

Çocukların üniversiteyi kazandıgında her akşam arayıp yemeğinizi yediniz mi diye rutin sorunu tekrarladıgında, sizin yemek saatinizde, hala yemek yemediğimizi öğrendiğinde (ki tamamiyle sosyal hayatın yogunlugundan ötürü olsa da) hıckırıklara bogulup, bu saate kadar aç mı kaldınız, cocuklarım bu saate kadar yemek yememişse bende yemem deyip göz yaslarına bogulurken, anne yüreğindeki o saf temiz duygunun ve sevilmenin ne demek oldugunu çocuklarına öğrettiğin için …  

Burası İstanbul anne…  

Hastalandıgında çalacak bir kapı, bir tas çorba yapacak bir komsu yok …  

Ve sen Iyiki varsın anne, hastalandıgımı duydugunda aradaki kilometrelere aldırmadan babamın başının etini yiyerek yola koyulmaya ikna edip, arabayla 18 saatlik yolu kat edip beni görmeye geldiğin ve sevginle, ilginle, sıcacak yemeklerinle beni iyileştirdiğin için…  

Ilaç saatim oldugu için alarm bile kurmadan sabahın 6 sında büyük bir sorumlulukla uyanıp ilaçlarımı içirdiğin için…  

28 yaşındaki koca kızına hala bebek gibi davrandıgın ve biliyorumki 50 küsür yasına gelsemde hala çocuk gibi davranacagın için…  

Daha o güne kadar kapımı dahi çalmayan komsularıma, güler yüzün, sıcak ve samimi davranışlarınla komsuluk nedir öğrettiğin, evinde pişen yemeği paylasıp onları şaşırttıgın ve komsuluk kavramını öğrettiğin için…  

Iyiki varsın anne, kızının tüm şımarıklıgına, sevginin ağır basmasından kaynaklı, bana karşı koymak yerine katlanıp, diğer cocuklarından farklı olan yapımı değiştirmek yerine ara ara ‘’ bu kız kime çekti bilmemki ‘’dediğin halde beni oldugum gibi kabul ettiğin ve hata yapmamı bu davranışınla engellediğin için …  

Hayvan sevgisini, yolda yavru bir kirpiyi ezmek üzereyken frene basıp duran ve sonra Kirpide olsa yavrunun o sevimliliği karsısında bunu eve götürüp bakacağım diyen babamdan ve bir sokak kedisini eve getirip buna bakacağım dediğimde hayvan sevgisini öğrenmem için tüm titizliğine rağmen sonradan dogan 3 yavrusuna ragmen, kabullenen ve bu isteğime boyun eğen ve onlara benden daha iyi bakan senden öğrendim…  

Her ne kadar hayvan sevginizi benden ‘’evi hayvanat bahcesine cevireceğim korkusuyla ‘’gizlesenizde cocuklugumdan beri eve getirdiğim her türlü kedi kopek kuşlara once bana kızsanda, üzülmemem için kabul edip, onlara benden daha iyi baktıgın ve zamanı gelip öldüklerinde acımı paylasıp, benimle göz yaşı akıttıgın için iyi ki varsın annem…  

İyi ki varsın annem, üniversitede bir hevesle aldıgım Boxer cinsi köpeğimi evimi ziyaret ettiğinde, görüntüsünden korkup bununla aynı evde kalamam dediğin halde 3 saat sonra köpeği karşına alıp onunla konusmaya başladıgın, bir sure sonra da insanları anlamasını sağladıgın ve ona benden daha fazla ilgi gösterdiğin için…  

İş hayatına atıldıgımda konakladıgım yerin köpeğime uygun olmamasından ötürü yaşadıgınız ev buna müsait olmasada, canım kadar cok sevdiğim köpeğimi sana zorluk cıkarsada büyük bir sorumluluk alarak ‘’kızım üzülmesin diye ‘’ Kabul edip 5 senedir ona büyük bir sevgi ilgi ve fedakarlıkla baktıgın için, önem verdiğimiz şeylere sana uymasada, evlatlarının hatırına önem verdiğin için iyi ki varsın anne…  

Bazı aileler vardır, cocugunun bazı kişilerle arkadaslık kurmasını istemezler ya, Sen tüm önyargılardan uzak evine gelen arkadaslarımı baş tacı edip, büyük bir misafir perverlikle agırlayıp onlarla arkadas tadında sohbet edip ‘ cok tatlı bir annen var’ gururunu bana herdefasında yaşattıgın için, iyi ki varsın anne…  

Hatırlarmısın ben okula gitmeden kahvaltı yapardık beraber .  

Sen pembe dizileri, kadın programlarını izleyip göz yaslarını tutamazdın da hiç tanımadıgın bir insanın acısı senin acın olurdu ve ben sen ağlıyorsun kendini üzüyorsun diye kızardım sana …  

Şimdi bende sana benzedim anne …  

Dünyanın bir ucunda hiç tanımadıgımız bir insanın acısına üzülmeyi, acılarına ortak olmayı, acılarını, sevinçlerini paylasmayı, empati kurmayı bana öğrettiğin için anne …  

Vicdan doğuştan gelen bir yeti değilmiş, sonradan kazanılırmış ya, aileden öğrenilirmiş hani …  

Yaşadıgım bu korkunc şehirde, kötü kapli , bencil insanlara, yaşatmış oldukları tüm olumsuzluklara rağmen, insanoğlunda olması gereken en büyük hazineye yani ‘Vicdan ‘ a sahip olmamı sağladıgın ve gördüğüm onca yalanlar, hileler , riyakarlıklar hatalar ikiyüzlülüklere rağmen affetmenin en büyük erdem oldugunu öğrettiğin için teşekkürler annem …  

Bazıları Doğuştan şanslıymış…  

Daha dogmadan alınırmış marka kıyafetleri, yapılırmış gelecek planları , hangi okula gideceği, hangi yabancı dilleri kac yasında öğreneceği, cocuk yaşta hangi enstumanları çalacagı, hangi mesleği icra edecekleri …  

Kıyafetler alınır, eğitim sağlanır, yabancı diller, ensturamanlar öğrenilir, iş bulunur ama aile sevgisi satın alınamaz anne, vicdan, merhamet, erdem satın alınamaz …  

Bende doğuştan şanslıyım işte, en şanslıdan daha şanslı …  

Senin gibi bir Anne ve tabi ki öyle bir babaya sahip oldugum için en şanslıdan daha sanslıyım …  

İyi ki varsın ve iyi ki senin çocuğunum Mayıs ayının 2. Pazarı Anneler günüymüş …  

Ben 365 günü sana adadım …  

‘’Sen 365 gün canım, hayatımın tamamısın…’’