Çarşamba

Hayatın içinde bir gün. Çarşamba. Bazılarına göre sel aldı götürdü, bazılarına göre çarşafa dolandı.

Belki çarşamba günü açtın dünyaya gözlerini, annenle tanıştın.

Senden gittiği gün çarşambaydı, olamaz mı yani?

Hayatının dönüm noktası saydığın o sınava girdiğin günü hatırla, çarşamba.

Onunla ilk çıktığınız çarşambayı da unutma.

En sevdiğini, canını toprağa koyduğun gününde çarşambaya denk gelmesi. Ya buna ne diyeceksin?

Çarşamba şanslı, çarşamba uğurlu günün senin. Artık biliyorsun.

Bebeğini de kucağına bir çarşamba sabahı almamış mıydın?

İlk doğum günü hediyen olan finoya verdiğin isim de Çarşamba değil miydi?

Sizin semtin pazarı çarşamba günleri olurdu. Genellikle baban giderdi pazara. Sen de koluna taktığın küçük yeşil sepetinle alırdın yanında yerini. Bir domates, iki elma, bir kaç salatalık pazar alışverişindi senin. En çok sevdiğin ise pazar kayığı adı verilen araçlarla eve gitmekti. Ellerinizde yükler fazlaca olduğu için tenteli arka tarafına karşılıklı sıra gibi konulmuş oturacak yerlere yüzünde kocaman bir gülümseme ile oturmaz mıydın?

Çarşamba akşamüstleri parka götürürdü annen seni ve kardeşini. Kaydıraklar, salıncaklar ya tahterevalli.

Her çarşambanın kuyruğundan yakalar, bırakmazdın gece yarılarına kadar.

Beyaz gelinliğinle süzüldüğün o gün, hatırlayacaksın. Evet, evet çarşambaydı.

Ne çok çarşamba biriktirmişsin anılarında. Benim aklıma gelenler... Ya hatırlayamadıklarım. Yalnızca kendine sakladığın çarşambalar.

Yıllar geçip de zaman ilerledikçe yüzündeki çizgiler, ellerinin üzerindeki kahverengi benekler arttığından beri neden bu korkuş çarşambalardan.

Korkma canımın içi korkma çarşambalardan. Bırak ne verecekse ne yaşatacaksa yaşatsın sana.

Bak bugün de çarşamba. Gülümse!..

Papatya güzelliğinde çarşambaların olacak daha. Pek çok çarşamba. Yine anı biriktireceksin. Hissediyorum işte bu çarşamba gününde. Sen söyleyene değil ciğer parem söyletene bak. Ondan iyi mi bileceksin?