Cehennem arifeleri / II

(tutulma)

Aynalara düştü feri sönmüş güneşler
Dirhem dirhem sızarken çatlaklardan gece
Ötenaziye yatırılmış bir beden vardı elde
İlacın dozu acıta acıta mı verilse,
Yoksa bi altın vuruşla her şey sona mı erdirilse?

Kırık canlar üstüne inşaa edilmiş bir sahneydi bu zaten
Bir ayağı çukurda bir ayağı araftaydı
Tanrının gözden çıkarmışlığı da aşinayken
Kanayan yalnızca miadı dolmuş soluklardı

Basireti bağlıydı meleklerin
Kızıl şeytanlar fink atarken çamur karası yollarda
Dirhem dirhem sızıyordu artık çatlaklardan ecel
Nutku tutulmuştu akılların
Ve sirenler kızıl tonlardaydı

Tırnaklarından kan damlıyordu gecenin
Cırnaklanmış bedenlerin ertesinde
Tenleri kemiklerinden ayrılmış ruhlar varken elde
Ötenaziye yatırılmış bir beden vardı elde

Çakallar uluyor şimdi zafer nidalarıyla
Çakallar, zebanilerle kol kola
Bir nazır atlısı edasıyla dikilirken Azrail
Ve bangır bangır çalarken cehennem arifelerim
Kırk katır mı kırk satır mı hala muamma