Çelişkilerle dolu...

Fenerbahçe yönetiminin, Aurelio’nun takımdan ayrılmasının akabinde yaptığı “Aurelio gitti kıymete bindi” açıklamasının ardından Senna ve Xabi gibi yıldızların peşine düşerek bir anlamda kendi fikirleriyle çeliştiğini söylemek mümkün. Aurelio’dan boşalan alanın dünyaca ünlü iki yıldızdan biriyle kapatılmak istenmesi Brezilyalı oyuncunun gerçek değerini açıkça ortaya koyuyor.

Aslında büyük düşünen bir yönetimin ne yapıp edip Aurelio’yu kadroda tutması, yanına da üst düzey bir orta alan oyuncusu daha çekerek o bölgeyi garantiye alması gerekirdi. Appiah transferi de zaten böyle bir düşüncenin ürünüydü. Yönetimin, Aurelio-Appiah ikilisinin Fenerbahçe tarihinin en güçlü orta alan yapısını oluşturduğunu unutmak gibi bir lükse sahip olmadığını düşünüyorum.

Ancak, Aziz Yıldırım ve ekibi buna benzer tercih hatalarını daha önce de yaptı. Geçmişte yapılan Pierre Van Hooijdonk transferi, tespiti başarıyla yapılmış bir eksikliğe, doğru müdahale şekliydi. Hollandalı santrforun oyun yapısı Fenerbahçe’nin forvet hattındaki tüm eksiklerini neredeyse kapatmıştı. Sonrasında ne olduğunu hatırlayalım: Fenerbahçe bambaşka bir oyun sitiline sahip Anelka’yı transfer etti ve Hooijdonk’u gönderdi. Hollandalı oyuncunun takımdan ayrılışı O’nun yapısında bir oyuncuya olan ihtiyacı tekrar hortlattı. Ardından Anelka gitti ve Kezman alındı. Sanırım, Kezman ve Anelka transferlerinin Hooijdonk’un alternatifi olamayacağını bir tek Fenerbahçe yönetimi düşünememişti. Son olarak, geçen sezon ve bu sezonki transfer çalışmalarında Zigiç ve Kanoute gibi oyuncu tiplerinin peşine düşen Fenerbahçe’nin Guiza gibi bambaşka oyun stilinde bir santrforu transfer etmesi de aslında yönetimim içinde bulunduğu çelişkiyi fazlasıyla gözler önüne serdi

Fenerbahçe yönetimi Aragones tercihini yaparken de önemli bir hataya düştü. Orta alan oyuncularına öncelikli değer veren teknik adama, Uğur Boral, Kazım, Maldonado, Deniz Barış gibi, O’nun tercihlerine ve futbola bakışına hiçte uymayacak oyunculardan oluşmuş bir kadro sundu. Dikkat ediniz; bu oyunculardan hiç birisinin oyun tarzı, stili, İniesta, Xabi, Xavi, Senna gibi orta alan oyuncularına benzemiyor. Bu oyuncuların benzerleri ise, biri Real Betis’le, diğeri Brescia ile antrenmanlara çıkıyor.

Şimdiyse Fenerbahçe dünyada kalan son iki ön liberoyu(!) transfer etme çalışmalarına tekrar hız verecek, yada kafasını biraz kaldırıp, biraz araştırıp yeni alternatifler üretecek. Belki de bu bölgeye yapılacak bir transfer bile kadro derinliği düşünüldüğünde yeterli gözükmeyecek.

Sonuç olarak Fenerbahçe gibi iskelet kadrosu fazlasıyla belirginleşmiş bir takımın, transferde 30 milyon Euro harcamasına rağmen, Gaziantep karşısında, halen 30 milyon Euro’luk bir transfer çalışmasına gereksinim duyuyormuşçasına eksik bir görüntü sergilemesinin ne anlama geldiğinin izahını sanırım yönetim kendi içinde yapacaktır.