Cemal Süreyya, huzurla yat cennet mekanda…

Ustanın gidişinin yıl dönümü bu gün. Onu övebilecek kadar yetkin olmamanın ağırlığıyla, birkaç satır düşsün istedim anısına Milliyet Blog sayfasına.

Cemal Süreyya, huzurla yat cennet mekanda…

ŞAİR…

Garip bir koşuşturma bu,

Anlatmak mümkün olmaz,

Sevdasıyla harlanmayana.

Dizeler peşi savrulmayana.

Ummanda bir sandala,

Yükleyip hayatın yükünü,

Dalgalara verip kaderin tümünü,

Her anın düşen yansıması,

Kalemle buluşturunca kağıdı.

Söylemekten kolay mı?

Söyleyebilene sormalı,

Ruhun her halini,

Solukla gelen anın kendini,

Bakınca duygudan uzak,

Bünyenin yansıması,

İçinden çıkarken ifadenin

Dörtlükler halinde yazılması

Şaşırtır şiir yazmayanı

Şiirden anlamayanı.

Hoş bir ürpertidir aslında,

Küçük bir hissin aşka varışından,

Bir kıvılcımla patlayan fırtınadan,

Melteme yüklenen dertlerden,

Semaha kalkan ellerden.

Şaire düşen.

Kiminde hemen tekabül etse de,

Tezahür edenin farkına varılması

Gidişten sonraya kalanı

Değeri geç anlaşılıp

Dörtlüklerinden hayatı çıkanı.

Şair işte, yaşar ve gider.

Fanidir bir farkı da var şüphesiz.

Bakarak anlamaz o, dokunmalı

Dokunduğundan hisse varmalı

Elle olmaz şair dokunuşu

Harflerden bezenir tablosu

Yoktur aslında pek de egosu…

Sağlıkla ve mutlu kalın 09/12/2012

Gülay Mustafaoğlu