Cevapsız sorular

yüreğimdeki intiharları sayıyorum bir bir,

sayıklarken geceden,

karanlıklar üşüşüyor üzerime...

ipi boğazıma çekmiş duruyorum,

düşüncelerim  yargılarken beni,

soru işaretlerinde boğuluyorum,

cevapsız soruların...

kendimi nerede kaybettim,

nerede bulacağım bilemiyorum?

tükenmişliğin en kuytusunda,

hüzne yoldaşım,

hasretliğin göğsümün kafesinde,

esaret sancıları yaşarım dört duvar ardında.

anne kucağında emzirilirken düşlerim,

yaralandım çocukluğumdan...

gözyaşlarım,hep kahır ile düştü çocuk yüreğime.

bedenimde yığınla izler beliriyor geçmişten...

hangisine dokunsam ayrı bir uçurum,ayrı bir ölüm.

şimdi hangi intiharı düşlesem, ölmek bir paçavra gibi,

hangi ölümü düşlesem,intiharlar suskun.

acınacak haldeyim,ağlıyorum acizliğimden,

ne yapsam kabahatli ben oluyorum.

şimdi soruyorum kendime,

ben neden doğdum gerçekten.