Çiçek insanlar

Kelime anlamı olarak insan; iki eli bulunan, iki ayak üzerinde dolaşan, sözle anlaşan, akıl ve düşünce yeteneğinin en gelişmişine sahip canlıdır. Bugüne kadar insan pekçok şeye benzetilmiştir. Köklü bir aileden geliyorsa ya da gölgesi dahi kendi neslini korumaya yetiyorsa çınar ağacına benzetilir. Şekil olarak maymuna, faniliği ve bulunduğu mekanlarda geçici olması nedeniyle "Kuş misali" denilerek kuşa benzetilir. Ben de günlük ve yaşadığı olaylara göre değişen ruh hallerini dikkate alarak çiçeklere benzetirim.
Bazen insan, üzerine yağmur damlaları değmiş beyaz güle benzer .Damlalar gül yaprakları arasına sızar, beyaz renkte bizler bu damlaları uzaktan göremeyiz. Tıpkı gizli ağlayarak gözyaşlarını gündüzleri içine , geceleri yastıklara akıtan insanlar gibi.Gözleri nemlendiğinde güçlü görünmek isteyen kişiler, karşısındakini üzmemek için içleri okyanus gibi çağlasa da güneş gibi tebessümleriyle karşısındakini ısıtır.
Aynı insan içinde sevda taşıyorsa, bunu öyle içten hisseder ve yüreğinin derinliğinde yaşar ki; yürek kor alevi gibi yanar. Tıpkı kırmızı güller gibi.
Sevdasını içinde taşımaya devam ederse gözleri bu sırrı gizleyemez ve bakışıyla sevgiliyle dertleşir. Üçüncü şahısların yanında yüzü gülümsüyor olsa da içinin kan ağladığını yalnız sevgili anlar, hisseder.Bu iki tarafın bildiği ama yaşanamayan sevdalarda olur. O sevgili ki sadece sıcak bir gülümseme ya da bir dokunuşla gözyaşlarını siler. Ortak bir hüznü, ortak bir sevgiyi, sevinci paylaşan, yürekte sevgilerinin olduğunu bilmelerine rağmen iki iyi arkadaş, iki iyi dost olur seven insanlar. Tıpkı Kır çiçekleri gibi, birlikte yaşamakla yetinirler.
Bazen insan, güneşin doğmasını istemez. Gecenin hüznünde hayat bulur ve sabah olmasın ister. Sabah ezanları okuduğunda günün ışıyacağını anlar. Düşünceleriyle gece yol almıştır ve beyninde kalan, kalbine iz bırakan belki de sevgi kokusudur. Beyaz ve kırmızı güllerin, kır çiçeklerinin uyuduğu zamanlarda , o insan uyanık kalmıştır. Tıpkı Akşam sefaları gibi.

Bazen de insan kendine ölümsüz bir sevgi arar. Tüm bitkiler solsa da kurutulmuş bir çiçek gibi olmak ister. Tek yüreği taşır ve bedeni gerçek dünyaya eriştiğinde, ruhunun ikizini mutlaka bulacağını bilen insanlardır.
Siz hangi çiçek olmayı isterdiniz?