- Kategori
- Şiir
Çınar yaprağı
Ben şu başı sisli dağın eteğindeki
Yosunlu ulu çınarın yaprağıyım.
Doruktan eteklere çılgınca akan suyun
Sesinde uyurum hep.
Bu sesle uyanır , güneşi bu sesle karşılarım.
ilhamını bu sesten alır saka ..
Suyun tam kıyısındaki katır tırnağı,
Yanındaki aslan ağzı ,
Yaprağındaki cennet böceği bu sese tutkun.
Bereket fışkırır, sevgi fışkırır doğadan bu sesle.
Görürüm yukarıdan,
Ben bu sese aşığım.
Gün gelip kopup düşünce suya dalımdan, su gibi ben.
Suyla bir, suyla akarak,
Zihnime yapışan bu sesle çıkıp gideceğim .
Hangi durgun suda bilmem ,
Hangi kıyıda demir atacağım.
Biliyorum bir gün yalpalayarak,
Bilinmeze ineceğim
Artık duymayacağım, bu ses dinecek,
Yankısı sonsuza kayıp gidecek.
Sebahattin Dündar