Çocuklarımızın geleceği....

Paramız oldukça teknolojiler her işimizde bize hizmet ediyor ve bizleri şımartıyor.
Çocuklarımızı ise sorumsuz ve savurgan davranışlar içine itiyor maalesef.
Bilgisayar ve cep telefonu çılgınlığı onların tüm hayatını esir almaya yetiyorda artıyor bile. Eğitim çabalarımız bazen yetersiz kalabiliyor.
Kimi evde anlamlı bir bakış yeterliyken, kimi evlerde kavga gürültü eksik olmuyor. "Gençlik kötüye gidiyor" diyoruz ama, amaan insanın içinde olsun "ne yapsan boş" kolaycılığına kaçarak bizimde bunda payımız olduğunu hiç aklımıza getirmiyoruz.

Anne ve babanın çocuklarına karşı sergiledikleri farklı tutumlar bu sorumsuzlukları daha da körüklüyor.

Dünyaya getirdiğimiz en değerli parçamızı annesinin karnına geri gönderemeyeceğimize göre…

Yıllar sonra bugünlere bakıp pişman olmamamız için kendimizin ve çocuklarımızın geleceğini, geç kalmadan planlamalıyız.

Daha küçük yaşlardan itibaren kendilerini kanıtlama şansı vermek ve en basitlerinden başlayarak sorumluluklar yüklemek en geçerli yöntemdir.

Ancak tam tersi uygulamalarla karşılaşmaktayız ne yazık ki.

Ne kadar yakışıklısın, yada ne kadar güzelsin övgüleri varken, düşüncelerini yapılandırmak özellikle annelerin umurunda değil!

Hemen her konuda duygusal davranışlar sergilemekteler.

Kendi ayakları üzerinde durması gerekeceği günleri hesaba katmadan,hem şimdilik herşeye sahibiz ya nasıl olsa diyoruz hep.

Saygı sevgi kavramları günden güne yok oluyor, ve onlar üzerindeki hakimiyetimiz yara alıyor!

Çocuklarının isteklerine hiç bir denetim ve sınırlama getirmeyen anne babalar gelecekteki olumsuzluklara da hazırlıklı olmalıdırlar

Her yönüyle abartılı bir sevgi içinde büyüyor olmaları, onların doyumsuz bir birey olmasına zemin hazırlar.

Ve tek taraflı korunmaları kendisini haklı görmesi anlamına gelir, hayata ve sosyal yaşama gerektiğince hazırlanamazlar.

Günü geldiğinde beceriksiz, çekingen olmalarının kabahati bizlere maledilecektir, bu önemli ayrıntıyı asla unutmamalıyız.

Bu defa çocuk,hiçbir çaba harcamadan her işte en iyisi ve en üstünü olmak isteyecek, fakat istediği gelir seviyesini yakalayamayınca hayal kırıklığına uğrayarak farklı arayışlara yönelecektir.

Hemen her konuda çocuğumuza iyi bir rehber olmaya çalışarak, çocuklarımıza makul sınırlar içinde özgürlükler tanımalıyız.

Davranış biçimlerimiz, gelecekte olumlu yada olumsuz yönleriyle bizlere yansıyacaktır çünkü!

Yani avrupalıların "onsekiz yaşından sonrasına karışmayız" söylemleri bizim değer yargılarımıza uygun değildir.