Çocukluğumu arıyorum

Gözlerim uzaklara dalarken
seni arıyor çocukluğum...
dünkü rüyam canlanıyor zihnimde
hatırlıyorum

Okulumun bahçesinde dolaşıyorum
üç beş çocuk top oynuyor
bana yabancı
olsun yine de el sallıyorum
ne kadar yaşlanmış
dalında sallandığım çınar
çıksam ayıp olur mu?
tepesinden baksam bari
okuduğum sınıfa
derken;
öğretmenim!
sesinin tınısı yankılanıyor kulaklarımda
haydi çocuklar zil çaldı içeri
geliyorum öğretmenim
canım öğretmenim

ağlıyorum…

Atamın büstü hala salonda
gülümsüyor sanki
ne çok özlemişim besbelli
sarılıyorum…

Acıktım
simit almalıyım kantinden
ama önce sıraya girmeliyim
elli kuruşu uzatmalıyım
artan susamları da vermeli Salih amca
öyle bir yemeliyim ki belki de
çocukluğuma doymalıyım

Aylardan mayıs
bende ise hazan
okulumun bahçesinde dolaşıyorum
kim bulabilmiş ki çocukluğunu
heyhat!
ben hala beyhude arıyorum ...

Ayşe Ceyhan