Çok acil bayan arkadaş arıyorum. (Niyetim ciddi)

Merhaba ben Romeo. 5 yıl kadar önce bir mayıs günü iki kardeşim ile birlikte dünyaya geldim. Başta herşey güzeldi. Süt boldu. Bir sürü meme vardı ve biz sadece üç kişiydik. Hangisinden canımız çekerse o memeye asılıyorduk. Bazen göbeğimiz o kadar şişiyordu ki, yürürken neredeyse yere değiyordu.

Sonra bir gün kızkardeşimizi götürdüler. Ben de kalan ikizimle takılmaya devam ettim. Sonra şişkonun teki geldi, beni kucakladığı gibi götürdü. Başlarda ne olduğunu anlamadım. Kucaktan kucağa dolaştım durdum. Herkes bir tarafımı mıncıkladı. Hoşuma da gitti bu ilgi doğrusu. İlk geceler bir bahçede yalnız kalmak zor geldiyse de bu duruma çabuk alıştım. Güneş doğduğu zaman iki kere havladım mı, başımda üç kişi bitiyordu. Kral gibiydim kral.

Bu güzel günlerim de uzun sürdü. Yaz kış denize girdim. Kedi, kuş kovaldım. Kozalakları toplayıp içlerindeki fıstıkları yedim. Hangi komşuda yemek varsa onların bahçesinde oturdum. Mahellemin sembolü oldum. Herkes tapıyordu bana ama herkes.

Sonra bir gün bir şey oldu. Bir tuhaf koku aldım. O kokuyu her aldığımda zihnimde bir kara delik oluştu. Çılgınlar gibi koşmak, çiftleşmek ve üremek arzusu beni kenimden aldı. Tir tir titriyordum o kokuyu aldığımda. Kafamı göğe dikip kurtlar gibi uluyordum. Sonra kokunun sahibini gördüm. Alice'di. Bizim komşuydu o da. Ben küçükken benim ablam sayılırdı oysa. Ne olmuştu da gözüme bu kadar çiekici gözüküyordu, bilemiyorum. O kokuyu duyunca bildiğim herşeyi unutuyordum zaten.

Ama yok, şişko bırakmadı beni ona gideyim. Cinslerimiz farklıymış. Kendisine sorsanız, insanların birbirlerini dil,din, ırk ayırmadan sevebilecekleri bir dünya hayal eder. Ama iş uygulamaya gelince, tırssss. Ne olacak kardeşim, Alice de razı bu işe dedim. Dinletemedim. İntikamım acı oldu, tam iki hafta uyutmadım onu. Uludum durdum.

Sonra bir gün taşındık. Yeni bir ev, yeni komşular falan. Heyecan geldi hayatıma. Ne güzel vakit geçiriyoruz, yemek de bol ilgi de derken, dün akşam yine o koku geldi musallat oldu. Önce Alice geldi sandım. Baktım, o değildi ama ne kadar da benziyorlardı! Bu seferkinin de ismi "Sakız".

Sakız beni görünce hopluyor, zıplıyor. Her bakışı kırlara çağırıyor beni.

"Gel" diyor bana. "gel şu koruya gidelim, bir çam dibinde kaynaşalım, bebeklerimiz olsun" diyor.

Ben de istiyorum bebeklerimiz olsun ama şişko yine izin vermiyor. Neymiş, yavrular kırma olurmuş, hiç de güzel olmazmış. Hem bakalım sakızın ağbisi ne dermiş bu duruma...

Uzun lafın kısası, ben de artık evlenmek istiyorum. Akıllıyım, yakışıklıyım, atletiğim. Kendi türümden bir tazecik bulup dünyaevine girmek istiyorum. Bildiğiniz, duyduğunuz evlenmeye müsait bir dişi labrador varsa eğer, bu mektubumdan onu haberder ediniz. Söyleyiniz o hanıma, onu dünyanın en mutlu labradoru yapacağım, elini sıcak sudan soğuk suya sokmayacağım.

Allah aşkına çok acil yardım edin bana. Çok acil.

R.