Çölde insanlar, sevdalarsa serap misali...

AŞK ı sözde bilmedik, gözde görmedik, ellere vermedik.
AŞK ı çatlamış toprağa kavuşan suda hissettik.
Yüreğin içindeki kanı bildik AŞK diye.
Gökyüzünde yıldıza oturttuk, uzaktan seyreyledik.
Dalga geçmedik insanlarla.
İncitmedik, kalp kırmadık.
Ardımızda ağlayan göz koymadık.
Harbi sevdik.
Biz onur kırmadık.
Viran etmedik gönülleri.
Zor söyledik, şimdi en kolay söylenileni.
Dört kuşağı düşündük, gönlümüzde meltem rüzgarları eserken.
Direndik yanlışa karşı.
Özgür değildik başka yüreklerde yer ararken.
Vermedik benliğimizi.
Şimdi AŞK diye ortalıkta gezinen rezillikten, pek nasibimizi almadık.
Gün aşırı farklı dallarda otağ kurmadı gönlümüz.
Allaha yöneldik AŞK adına.
Yanlışa düşmedik, hırpalandık ama parçalanmadık, yalnız kaldık ama kullanılmadık bir mendil gibi.
Gözpınarlarımız çağladı da , kanlı yaş dökmedik şükür.
Biz böyle çirkinlikleri AŞK bilmedik.
Biz yalnız sevmedikki ! Yüreğimizdeki değerleri atmadık meçhule.
Çocuk kaldık olgun çağımızda.
Biz yalan söylemedik.
Sessiz kaldık, eğilmedik."biz" diyorum vardır benden başka yürekler.
Rezil etmedik sevdamızı, benliğimizi.
İhanet etmedik, aldatmadık, harcamadık en güzel duyguları.
Bizde sevdalandık ama;bugün yaşanan sevdalardan, sevdalılardan değiliz.
TOPRAK gibi SU gibi BULUT lar gibiyiz.
Atalarımızdan bir adım geri belki sevdamız ama şimdiki AŞK lara millerce fark atarız.
Bir gün AŞK tan korkarım diyecekmiydi gönlüm, kaçacakmıydım ben hayatın anlamı olan bu duygudan.
Kabus gibi ama gerçek.
Sözde gözde üç beş takvim yaprağında sınırlı.
Çağın vebası gibi.
Herkes ihanete hazır.
Sadakat antika .
Güven, bağlılık demode.

Bu zamanda AŞIK olunmaz, AŞK yaşanmaz.Çölde insanlar, Sevdalarsa SERAP misali...