Coşkumu paylaşmak istedim!

Klavyenin başına oturduğumda aklımda belli bir konu olmaz, anlık duygu ve dürtülerle yazarım, ancak bilirim ki helmelenmiştir o konular, duygular içimde, imbikten geçmiştir bir şekilde, ama sokakta yürürken, ama bir insanın bakışını tahlil ederken…

Çok okunsun, blog sayım artsın, çok yorum alayım gibi kaygılarım da olmaz…

Yazdığım yazıyı bir kez bile kontrol etmeye dayanamam, sanki özgünlüğü gidecek, sanki kırılıverecekmiş gibi gelir kelebeğin kanadı… Öyle kendi hallerinde kalsınlar isterim, yanlışıyla, hoşluğuyla… En doğal, en yalın, en çıplak halimde dökülmüşlerdir, değiştirmeye çalışmak özüme ihanetmiş gibi gelir…

Bu nedenle hiçbir fikrim olmaz yazdığım yazı beğenilir mi, ertesi gün okuduğumda ben beğenir miyim, içime siner mi, “Amannn… Keyif değil mi sanki derdim! İçinden gelen buymuş, öyle yazmışsın!” derim kendime pek içime sinmese bile ertesinde!

Bir tek tapaj hatası gözüme çarparsa düzeltirim, “Ayyy ne gereksiz bir cümle kurmuşum!” dediklerimi ellemem!

Bazı yazılarımı ise ertesi gün yayında okuduğumda “Helal kız sana!” dediklerim de olmuştur, bazen tebrik ederim bu şekilde kendimi!

Bazen ben pek beğenmem ama bir bakarım pek çok beğenen çıkar…

Geçenlerde “İzmir’de kadın olmak!” başlıklı bir yazı yazdım, hiç düşünmemiştim bu kadar ses getireceğini! ( http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=168497 )

Önce Milliyet.com ana sayfada yer ayrıldı yazıya, birçok Milliyet.com okurundan yorumlar, mesajlar aldım.

Facebook’dan ulaşarak tebrik edenler oldu, Gelin-Damat Dergisi de bunlardan biriydi…

Sonrasında Hürriyet yazarlarından sevgili Yonca Tokbaş ulaştı, köşesinde yer vermek istediğini belirtti.

Çok tatlı bir genç hanım Yonca, olumlu bakmazsam kırılmayacağını da eklemiş…

Milliyet’ten sonra aynı yazı Hürriyet’te de yer buldu!

Birçok site de izin isteyerek eklediler sitelerine… (Sitelere eklenen diğer yazılarım, şiirlerim için izin alınmamıştı hiç, hatta bazılarının altında adımın bile geçmediğine tanıklık etmişliklerim vardır oysa!)

Tüm bu gelişmeler karşısında mutlu oldum, coştum!

Doğum günü çocuğu gibi kendimi hissetmekteyim, içimden geldi, paylaşayım dedim!

Öncelikle kendi, sonralıkla blog yazarlığı adına sevindim, bunlar güzel gelişmelerdi…

Sevgilerimle…

........

Oooo... Milliyet Ege yazarlarından sevgili Feyzi Hepşenkal da alıntı yapmış, "Güzel kadınlar" başlıklı yazısının altında...
Az biraz önce gördüm!...

Bizim armağanımız da bunlar arkadaşlar!

Blog yazarlığı deyip geçmeyelim!

.........


Gülgün Karaoğlu
Mart, 28/09