Daha kaç yılınız var?

Bazen boşvermeyi öğrenmek gerekiyor diye düşünüyorum. Sanırım en fazla ihtiyacımız olan şey bu aralar. Sinirinize dokunan insanlara boşverin mesela. Hayatınızı altüst etmeye çalışanları da. Yapmak istemediğiniz şeyleri yapmaya çalışmaktan da vazgeçin…

Önce  Derin bir boşluğun içinizde oluşmasına izin verin. Ve büyüyen o boşluğun içini beyaz bir ışıkla doldurmaya başlayın mesela…Ve sonra o boşluğu tüy kadar hafif hissedin .

Nasıl bir beyaz ışık mı? Zamanınızı size keyif veren, değerli kılan anlarla doldurmayı öğrenin mesela. Sevdiğiniz, mutlu olduğunuz şeyleri çoğaltın hayatınızda. Sevdiğiniz dostlarınıza daha fazla zaman ayırın, okumak istediğiniz kitabınızı güzel bir Türk kahvesi eşliğinde mesela. Güzel bir müziği dinleyin nasıl keyif veriyors size.

Sevmediğiniz bir işte esir gibi çalışmak yerine en çok hangi işi yapmaktan mutlu olursunuz. Bunu deneyin. Yeterince donanımlı değimlisiniz? O hal de iyisini yapabilmek için öğrenmeye başlayın. Tembellik etmeden, ama…diye başlayan cümleler kurmadan…

Ve hayatınızı altüst eden insanları eleyin teker teker yaşamınızdan. Karşılaştığınızda gönülden selamlaşmadığınız insanları, yüreğinizi daraltan insanları silin telefon rehberinizden ve yaşamınızdan. Fark edeceksiniz ki daha iyi nefes alıyorsunuz.

Ve yaşamınızı umutla besleyin. Keşkeler yerine daha iyisi için… Öfkeler yerine sessizliği dinleyin ve bırakın kendinizi zamana. Öfkenizin yerine sevgi getirsin size.

Zor mu bütün bunları başarmak. Ama diye başlıyorsa cümleleriniz biraz ara verin hayatıızdaki kaygılara…

Boşverin bir süreliğine, kendinizi iyi hissedene kadar. Daha kaç yılınız var  kendinizi mutlu hissedeceğiniz kaygılarınızdan uzak…

Oya Özer

Yaşam Koçu