Darbecilere balans ayarı zamanı

İlginç bir demokrasi serüveni olan bir ülkede yaşıyoruz. Yakın tarihimizin en önemli olaylarını kronolojik olarak ele alır isek; 27 Mayıs 1960 darbesi, 12 Mart 1971 Muhtırası, 12 Eylül 1980 darbesi, 28 Şubat 1997 Postmodern Darbesi, 27 Nisan 2007 E-Muhtırası demokrasi sicilimiz malesef hiç te parlak değil. Bunda kuşkusuz siyasilerin siyasete müdahale edenlere karşı korkak ve ürkek tavırlarının neden olduğunu ifade etmekte fayda var. 

Ancak son yıllarda yargının ciddi girişimleri ile yapılmış darbeler yargılanamasa da yapılması planlanmış fakat yapılamamış darbeler yargılanıyor. Bu elbette önemli son günlerde 12 Eylül darbecilerinin ifadeye çağırılması kamuoyunu kısmen sevindirdi. Burada önemli olan 87 yaşındaki Paşalarımızın yargılanması değil yapılmış bir darbeden gecikmişte olsa bir hesap sorulmasıdır. 

Bu yargılama güzel peki 28 Şubat'ın kudretli Paşaları neden yargılanmıyor? E-Muhtıra'yı gece turup ben kaleme aldım sonra internete koydum diyen Paşamız milletin arasında elini kolunu sallaya sallaya geziyor. 367 kaosunu milletin başına bela eden siyasi iradenin üzerine ipotek koyan Paşamız ise kitap yazıyor. Çok rahatlar çünkü kimsenin gık dediği yok. Galiba bu Paşalarımızın 90 yaşına girmelerini bekliyor. Türk adaleti o zaman adil bir yargılama olacağına inanıyorlar belki de... 

Sözün özü Balyoz darbe planı yargılanıyor. Adı üzerinde plan şartlar olgunlaşmamış yapılamamış. Peki bu milletin gözünün içine baka baka darbe yapan ahkam kesen ben yaptım diye itiraf edenler ne zaman yargılanacak? Bu utanç ile bu ülke daha kaç E-Muhtıralar görecek . 

Ne güzel demiş Ziya Paşa "Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir, Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir."