Davetsiz misafir

Ansızın kapı çalınır, saat kaç olursa olsun fark etmez, gelen davetsiz bir misafirdir.

Siz içeri buyur etmeden o içeri girmiştir bile. Sofraya fazla tabak koymanıza gerek yoktur o geldi diye. Sizin tabağınızdan otlanır çünkü. O tok, siz ise aç olarak kalkarsınız sofradan.

Zamanla her şeyinizi paylaşır sizinle. Paylaşmaktan ziyade çoğunu alıp, azını bırakır size. Yavaş yavaş alıştırır kendini ve benimsemeye başlarsınız onu.

Hayatınıza renk, tat ve anlam katmaya başlamıştır artık. Derken o dayanılmaz hazin final gelir. Nasıl ansızın çat-kapı geldiyse, öylece gider haber vermeden kapıyı çarpıp. Arkasından bakakalırsınız uzaklaşan bir gemiye bakar gibi.

Evet bu yüzsüz davetsiz misafirin adı AŞK’tır… Giderken yüreğinize kapanması zor yaralar açar. Ve bazı emanetler bırakmıştır. Gözyaşları, kırık hatıralardır bu emanetler.

Ve geriye de almaya hiç niyetli değildir bu emanetleri…