Dedegöl Dağı

EFSANE DAĞIN HİKÂYESİ

 

Dedegöl Dağının zirvesi 3000 metrenin son ucu. Burada kapkara bir göl bulunuyor. Bu göl efsanelerle süslenmiş. Efsaneler dillerden kulaklara yayılmış, her duyan gerçek bilip olana bitene hayıflanmış. Efsanelerden biri de öldüklerinde buraya defnedilmiş yedi ermiş veli kişi. Söylentilere göre yedi ak sakallı, üzerlerinde bembeyaz cübbeleri bulunan, başları sarıklı muhterem zat bu dağın tepesine kuşlar gibi uçarak gelerek çok tünemiş. Karagöl etrafı onların ruhlarına mekân olmuş bir kutlu yer.

 

 

Dedegöl Dağı'nın içinde ayrıca bir göl bulunuyor. Bu göl Türkiye'nin en geniş, en uzun mağarası olan Pınargözü mağarasının koynunda duruyor. İçersinde kuvvetli akan yüksekten karanlığa boşalan şelalerinde olduğu  bu tabiat harikası mağaraya, ancak mağaracılıkta uzmanlar girebiliyor. Mağaranın etrafı Dedegöl Dağı'nca kuşatılıyor. Dağın tepesindeki Karagölün her yıl belirli aralıklarla daimi ziyaretçileri oluyor. Bu ziyaretçiler Dedegöl Dağı'nın son uç noktasına ateş yakıp ta uzaklardan gelen diğer insanlarla bu dağa çıkmanın, zorluğa tırmanıp başarmanın mutluluğunu ve güzelliğini paylaşıyor. Bu dağın zirvesinde uzansalar tutacaklarmış gibi duran yıldızların parlaklığını daha yakından seyrediyorlar. Burada toplanan insanlar yaşamlarına tazelik, körpelik, mutluluk, zindelik ve maneviyat katıyor. Buradan aldıkları hazla, ruhsal zenginlik ile gerisin geri evlerine dönüyorlar bir dahaki sefere kadar huzura ermiş olarak yaşıyorlar. Etrafındaki insanlar onların bu hallerine çok şaşırıyorlar.

 

Akşam hava karardıktan sonra Dedegöl Dağı'nın uç noktasına ateş yakıldımı ta uzaklardan Yaka'dan, Afşaryaka'dan, Elecik'ten tüm insanlar  gözlerine nur gibi gelen ateşe, ateşin yaydığı ışığa bakar dururlar, sönünceye kadar gözlerini dağın zirvesinden ayıramazlar. O süreçte dualar ederler, kimileri de dilek tutarlar. 

 

Dedegöl Dağı'nın böğründeki, yamacındaki,  kuytusundaki, koyağındaki binbir çeşit otlar komşu dağların, tepelerin, düzlüklerin, vadilerin otlarına hiç benzemezler. Bu ayrı yerlerdeki otlar aynı bile olsa; kokuları, tatları bambaşkadır. Dedegöl Dağı'nın otundan yiyen, yada kaynatıp suyundan içen bir insan hastaysa şifa bulur, ota bakarak bir dilek tutsa muradına nail olur. Buranın otundan yiyen tüm hayvanlar, özellikle körpe kuzular, hatta küçük kuşlar bile semirdikçe semirir etleri çok lezzetli olur.

 

Ecem Ayşe Dedegöl Dağı'nın zirvesine, Karagöl'e hiç çıkamadı ama o buraların zevkini, keyfini ta uzaklarda hep yaşadı. Buralardan uzaklaştı ama buralarda olma arzusunu hep ruhunda yaşattı. Ecem Ayşe semirip serpilmiş, o yörenin en güzel kızı olmuştu. Afşaryaka'da durası gönlü yoktu. Dedegöl Dağı'nın etkisinden de kurtulamıyordu. Sırlarla dolu Dedegöl Dağı ile efsanelerle zengin Karagöl'den de kopamıyordu. (Devamı Var)

Ayfer AYTAÇ

www.ayferaytac.com