Destek Görmeyen Projeler

2009  yılında şehit haberleri o kadar gündemi meşgul ediyordu ki, gencecik canlar bir şekilde hergün heba oluyor ve bizler bunun karşısında çaresizce bekliyorduk.

O kadar çaresiz ve kötü bir ruh halindeydim ki elime bir kağıt kalem almış ve şehitlerle alakalı 6 +5 hece ölçülerinde 5 kıtalık bir şiir yazıp altına da 'Bu şiir hiç bitmesin' diye not düşmüştüm. İnternet ortamında yayınladığım bu şiire 1 ay sonra gidip baktığımda 20 den fazla şairin aynı kurallarla şiiri devam ettirdiğini görmüştüm. Bu beni duygulandırmış aynı zaman da şair olarak aslında bu kanayan yaraya ses olarak merhem olacağımı düşünmüştüm.

Ve şiiri yazmaya devam ettim. 1000 kıtaya ulaştı. Kime anlattım, kime gösterdiysem verilen tepki sen manyak mısın? Başka işin gücün yok mu? Bu projeye kimse destek olmaz vs gibi eleştirilerle yavaşlatmaya çalıştılar. Yılmadan yazmaya devam ettim. Belediyelere, kurumlara, derneklere müracaatlar yaptım. Karşılaştığım sorunlar tahmin edemeyeceğim bir boyuttaydı. isim hakkını bize var devreden çık diyeni mi ararsın? Değişik bahanelerle yolumuza taş koyanları mı ararsın? Hepsiyle karşılaştım. İşin doğrusu bunu dikkate alacak bir tane bile yetkiliye ulaşamadım. Ve şiir projesini rafa kaldırdım. Yurt dışından ülkeme kesin dönüş yapıp 15 ay askerlik yapmaya karar verdiğimde asıl maksadım şehitler verdiğimiz ordumuzdan bir rutbeliye projemi anlatır. Belki oradan ses getiririz diye düşündüm. En çok şehidi veren kurum yüce ordumuzdu ve bu proje ordumuz için şehitleri yad etmenin en güzel yoluydu. İsmi önemli olmayan Komutanıma durumu arz ettim. İnceleyip cevap vereceğini söyledi. Aradan 6 yıl geçti hala inceliyor zannedersem. ( Binbaşı)

Projemi yine durdurdum ama yazmaya da devam ediyordum. İçimde bir ukteydi çünkü. Yine şehit haberleri yine ölen gencecik yiğiitler bunu yazmama sebepti. Kendimce şöyle düşündüm insanların isimlerini kıtalar içinde ansam belki ilgi çeker. Ve o günden sonra şiir kıtaları içinde vatan sever insanların ve siyasilerin isimlerine yer vererek devam ettim. Müracaat ettiğim bir kurumdan yetkili bana şunu dedi. Bu tür projeleri git kendi memleketinde yap ve oradan dünyaya açıl. Bende öyle yaptım. Kırıkkale Belediyesinde üst düzey bir yetkiliye projeyi sundum. Çok hoşuna gitti  ve dedi ki en kısa zaman da haber vereceğim. 3 sene oldu hala haber verecek.Hergün görüşmemize rağmen verdiği cevap bu. Haber vereceğim.

Ve ben dedim ki ismine yazdığım kişilerin isimlerinin bulunduğu bir tanıtım kitabı hazırlayım ve bunu Memleketimin Milletvekiline sunayım. Ve aynen öyle yapıp tanıtım kitabını vekilimize sundum. 15 Temmuz olayları baş göstedi. Bu ara vekilimiz sana haber vereceğim dedi. hala haber verecek. her zaman görüşmemize rağmen söylenen hep aynı haber vereceğim.

Baktım olmuyor 15 Temmuzda şehit olan 249 evladımızın isimlerini yadettiğim bir bölüm yazayım ve kitap olarak bastırayım belki ses getirir düşüncesiyle onu da yaptım. Ve Yerel yönetimlere, yerel basına, çevredeki insanlara bunun tanıtımı yaptım. 1000 üzerinde kuruma mail yazdım. 1000 kadar birebir tanıdığım Kırıkkale de bulunan yetkililerin isimlerine yazdıklarımı sosyal medyada etiketliyerek yayınladım. 15 Temmuz 2016 dan bugüne 1 tanesi bile mesajı okumamış.

Baktık yine olmuyor bir ajansla anlaşalım belki ses getirir dedim. Anlaştım çalışmalar yaptık sonuç hala haber bekliyoruz.

Vatanla ilgili yıl dönümleri oluyor. Belediye başkanına yakın olan birinin çekip kıytırık fotoğraf sergilerine Belediyeler Binlerce lira destek verip organizasyonlar düzenliyor ama 4000+ kıta içinde sadece vatan sevgiisi dışında bir şeyin olmadığı bu projeye ise bakan olmuyor.

Dediler ki Bimer diye birşey var oraya yaz. Oraya yazdım. Sonuç Bimere giden mesajlar okunuyor safsatasına inanmayın. Verilen cevaplar okunmadan otomatik mesaja bağlanmış. Yani sonuç yine sıfır.

Bir vatandaş düşünün Memleketinde ki Kaymakama,Valisine, Belediye başkanlarına ulaşamıyorsa En tepeye nasıl uzanacak.

Vel hasılı kelam 4250 kıta Ve yazılmaya devam eden Dünyanın en uzun şiiri çalışması Kaymakamdan gelecek haberi bekliyor. Hadi iddiaya girelim sizce cevap gelecek mi?