Doğru aşk yanlış hayat

Kimi, hüznünü damıtır hatıralarının arasına; kimi, avunuverir öylece resimlerin kuytusunda... 

Kimi, sellerden kurtarabildiğini kurtarma çabasındadır; kimi :'' Aman, boşver''lerin acizliğinde yitip gitmektedir... 

Kimi, olacakken olmayanların yasında; kimi, olanların pişmanlık bataklığında çırpınır durur... 

Kimi: ''Daha zamanı değil.'' demenin kör gururunda; kimi :'Ne zaman gelecek aşk?'' demenin el pençe duruşunda... 

Kimi zaman aşk; yanlış bedende, yanlış yürekte, yanlış bir ruhta can bulur; doğar ve büyümeden ölür... 

Kimi zaman aşk; yanlış bir yürekte bile can bulamadan ve filizlenmeden kendi bedeninde çürüyüp kalır öylece... 

Aşk, kimi zaman unutturur kendini; hiç uğramaz hiçbir yüreğe... 

Kimi zaman boğar yürekleri yoğunluğunda... 

Zaman geçer; dakikaların kaplumbağa hızıyla geçtiğini sandığımız anlarda yıllar yıldırım hızıyla yol alır ömrümüzde... 

Hep olması gerekeni bekleriz; olanın varlığından habersiz. 

Ertelenmiş duyguların birikiminde gittikçe ağırlaşır yüreğimiz ve gün gelir; ki o gün geldiğinde altından kalkamayacağımız bir göçüğün kurbanı oluveririz çaresiz... 

Milyarlarca can nefes alır dünyada; ama çok azı aldığı nefesle başka bir yürekte can bulur hayatta... 

Çok azı aşkı doya doya ve doğru insanla yaşar...