Doğum günlerini unutmamak üzerine

Eskiden adres defterlerimiz vardı. Ne kadar küçük olursa o kadar makbul olurdu bu defterler. O zamanlar mektup yazarak haberleştiğimiz için adres bilgilerine çok sık gerek duyardık. Şimdi adresler ancak ziyaret sırasında gerekli oluyor ve gideceğimiz yere yaklaştığımızda cep telefonu ile arayıp öğreniyoruz ve ertesi gün unutmak üzere belleğimize yazıyoruz.

Adres defterlerimize adreslerin yanına varsa telefon numaralarını yazardık. Bir köşeye de minicik harflerle doğum gününü not alırdık. Defterin yanında harfler olurdu adresleri kolay bulmak için. Defterin sayfa sayıları adların kullanım sıklıklarına göre belirlenmediği için çok ad olan harflerin sayfaları dolardı ve yeni defter alıp özenle oraya kopyalardık. Bu sırada bazılarını eski defterde bırakırdık, eskidiğini düşündüklerimizi.

Daha genç yaşlarda doğum günlerini anımsamak için bu deftere gerek kalmazdı, daha az unutan bellek sayesinde. Ancak yaşlar ilerleyince desteğe daha çok gerek olmaya başladı.

Çocukluk yıllarımda yaş günlerimizi büyükbabam hiç unutmazdı. Güçlü belleğine her yıl bankaların verdiği ajandalara yazdığı notların yardımı olduğunu bilirdim. (1) O günlerin akşamında tulumba veya lokma tatlısı paketi ile eve gelirdi. (2 ) O yıllarda bizim buraların pastanelerinde yaş pasta bulunmazdı, belki de biz bilmezdik. Başka bir tatlı günümüz daha olurdu o yıllarda. Evden birisi saçlarını kestirmişse büyükbabam mutlaka lokma tatlısı alırdı. O geleneği hala sürdürmeye çalışıyorum nadiren saçlarımı kestirdikçe.

Doğum günlerini anımsamak için bilgisayarlı yıllarda çeşitli programlar kullandım. DOS kullandığım günlerde Sidekick adlı bir ajanda programı vardı. 1 MByte belleği olan bilgisayarda çalışınca diğer programlar kilitlenirdi. Windows95 zamanlarında Outlook kullanmıştım. Bilgisayarı açtığımda günlerce uğraşıp girdiğim tüm verinin uçup gittiğini görünce soğumuştum o programdan. En güvenilir olanı bir Excel dosyasına yazmaktı.

Yakın zamanlarda yeni cep telefonları en kolay erişilen ajandaları yanımıza taşıdı. Artık tüm tanıdıklarımızın telefonları, doğum günleri küçük bir telefonun belleğinde ve kaybolunca veya bozulunca tüm belleğimiz siliniyor. Başka yerlere yazmamışsak yapayalnız kalıyoruz.

Bu sabah e-maillerimi kontrol ederken Google Calender’dan gelmiş bir mail gördüm. Bugün için bir doğum günü hatırlatma mesajıydı. Birkaç ay önce oraya tüm bildiğim tarihleri oraya kaydetmiştim. Güzel bir takvim hazırlamışlar. Şifreyle korunan, dilediğimiz bölümünü dilediğimiz kişilerle paylaşabildiğimiz kişisel veya genel takvimler hazırlayabiliyoruz. Internet’e eriştiğimiz heryerden ulaşabiliyoruz. Hatta dilediğimizde cep telefonumuza mesaj da gönderiyor. Yahoo, Microsoft ve başka Internet sitelerinde de benzer olanaklar sunuluyor. Artık doğum günlerini unutmak için hiçbir bahanemiz kalmadı. Nice yıllara...

İnebolu, 28 Ekim 2006

(1) Yetmişli yılların ortalarına kadar yılbaşı günlerinde bankaların çok ciddi bir promosyon yarışı olurdu. Bankalara gidilir duvar takvimleri, evdeki herkes için cep ajandaları alınırdı. Apartman dairelerinin dağıtıldığı çekilişler yapılırdı. Biraz cimri davranan bankalara küsülür, hesaplar başka bankaya açılırdı. Daha sonra bu yarışın bankacılık sistemine zarar verdiği düşünülerek yasaklandı.

(2) Lokma tatlısına İnebolu’da sıkma denirdi. Taze olduğunda çatal batmayacak kadar sert olurdu. Tulumba tatlıları çok büyük yapılırdı. İki tanesini ancak yiyebilirdik.