Dolaşan Balcı Hikâyesi

Tatlı, güler yüzlü bir civan bal satardı. Bu, öyle bir civan idi ki, gönüller onun tatlılığından yanar, erirdi.

Boyu, beli saz ile bağlanmış şeker kamışına benzerdi. Müşterisi sinekten daha çok idi.

Öyle bir civan idi ki, faraza bal satmayıp da zehir satacak olsaydı, herkes zehiri onun elinden bal gibi yerdi.

Suratsızın biri, o civanın satışını, kazancını kıskandı. O da bal satmak istedi. Bal tablası başında, ekşi sirke kaşında mahalle mahalle dolaştı. Bal bal diye bağırdı. Fakat balına müşteri değil, bir sinek bile konmadı.

Akşam oldu, eve döndü. Eline bir para geçmemişti. Fena halde kızdı, bir köşeye çekildi, oturdu.

Günahının cezasından korkan günahkâra, bayram günü zindanda bulunan bedbahta benziyordu.

Karısı ona, lâtife suretiyle: ‘’Ekşi yüzlünün balı acı olur’’ dedi.

Çirkin huy insanı cehenneme götürür. İyi huy ise, cennetten çıkmıştır.

Arkadaş! Yürü, ırmaktan sıcak su iç, ekşi yüzlü insanın elinden soğuk şeker şerbeti içme.

Kaşları sofra gibi çatılmış olan kimsenin ekmeğini yemek haramdır.

Efendi, hırçınlıkla işini sarpa sardırma; çünkü hırçınlar daima bedbaht olurlar.

YORUM; Bu hikâye insanların ellerine geçen gücü nasıl kullanacağı konusunda apayrı bir tartışma ortamı yaratıyor.

Bilinen bir husus, bireylerin ellerindeki gücü kendilerine daha fazla güç getirecek şekilde kullanmaları.

Burda aşırıya kaçma ihtimali göz ardı edilmezse, yani frenlemeler yapılabilirse, sonuçları gayet iyi olur.

Bu bir yerde asgari kanaat demektir ki davranışları da alabildiğince kontrol altına almayı gerektirir.

Ancak hırs ağır basar ise, gücü ve ençoklaştırmayı ortaya çıkaran bir sistem oluşur ki, neticede bahsi geçen şekilde kötü huylu bir adam tipi yaratır.

Ve sorunlar daha da derinleşebilir. Farklılıklar burda bitmez.

İlişkiler iyice körelir.

AHMED F. YÜKSEL

https://twitter.com/sufafy

https://twitter.com/AhmedHulusi

http://www.ahmedhulusi.org/