Dört mevsim an beni

- I -

Bir yaz günü aklına geldiğimde sakın ağlama

Güneşe bak, denize bak, martılara bak beni düşün

Vapurun güvertesine çık ve gülümseyerek el salla

Biliyorum, ben kıyıda olamayacağım ama seni göreceğim.

- II -

Sonbahar geldiğinde her yaprak düştüğünde an beni

Kahverengiye dönüşmüş dallar arasında gezindiğimizi düşün

Yağmur yağdığında her zamanki sığınağımıza gizlen

Elimi tut ve öp beni yağmur olmuş dudaklarınla.

- III -

Çınaraltın'da sana şiir okurken kar başlayacak

Birden beni hatırlayacaksın göz yaşların buz olacak

Şiir okuduğum masada beni arayacaksın sesimi duyduğunda

Kaldığım yerden devam et şiire ben seni dinliyor olacağım.

- IV -

İlkbaharı ne çok severdik biliyorum bunu unutmazsın

İlk erik ağacı çiçek açardı ve biz ilk kelebeği görünce sevinirdik

İlk, ilkbaharda tutmuştum elini, ilk ilkbaharda öpmüştüm seni

Şimdi sen tut elimi ve öp beni ben hepsini hissedeceğim.

- V -

Dört mevsim unutma beni çünkü birlikte yaşadık dört mevsimi

Bir başkasının elini tuttuğunda gitme birlikte gittiğimiz yerlere

Sana şiir okuyan biri olursa sakın benim okuduğumu okutma

Yalnız, dört mevsim beni özlediğinde an beni.