Dost''a

Fani olmamalı dost dediğin

Sen fani olmalısın onda

Ayrılığı acı vermeli varlığı huzur

Gülleri hep onun için dermeli

Dertleri ona atlatmak için biriktirmeli

Kelimeler olmadan merhem sürmeli ruhundaki derin yaralara

Küsmelisin bazen kızmalısın belki

Ama her gece düşmeli düşüne

Hayran olmalısın dost dediğinin gülüşüne

Yanında ne gam ne keder olmalı o varken

Efkârlanmalısın belki beraber

Ama içince iki kadeh tenha bir sokakta

Aynı anda bulmalısın kafayı

Dost dediğin insanla