DOSTLARA SELAM

Uzun zamandır blog yazmıyorum. En son yazdığımdan bu yana 2 ay olmuş. O da Ölüdeniz Buluşmasıyla ilgili davet ve duyuru yazısı olduğu için pek bir yazı sayılmaz. anki: biraz soğudum gibi. Blog üyelerinin sayısı arttıkça yazıştığım dostlarımın sayısı azalıyor. Eski dostlar nerelere gittiler. Yenilerle neden pek sıcaklık kuramadık bilmiyorum.

Oysa Milliyet Blog sayesinde yazılarımızı dünyaya duyurmayı başarabilmiştik. Dünyanın herhangi bir yerinden biri internetten Milliyet gazetesini okuduğu zaman bizim yazılarımızı da o sayfada görüp okuyabiliyordu. Yine aynı mı bilmem.

Ben şimdi yeniden bir hamle ile blog yazmaya devam edeceğim. Kabahat bende mi blogda mı onu öğreneceğim ilk önce. Sonra da yeni değerlendirmelerle duruma bakacağım.

Şimdilik küçük bir şiirimle selamlıyorum dostlarımı:

İNANIŞ

bir yanda yeryüzü

çiçekler açar üzerinde

ağaçlar meyveye durur

dört mevsim

diğer yanda gök

bir dikili ağacı bile yok

ne var ki

alsalar da besini topraktan

sarılsalar da sımsıkı derinlere

gökyüzüne uzanır tüm eller

ve bilirler ki onlar

gök göktür

yer de yer