Dostluk...

Dostluk öyle kelimelerde yaşanan bir cümle taaruzu değildir.

Dostluk, dostun gözbebeklerinde yaşar. Kimi zaman masum bir bakış, kimi zaman buğu, kimi zaman iki damla akış olur dostluk. Gözbebekleriyle yansır dostluğa güzellik.Kelimeler sus pus olur.Gözbebekleri sözü alır.Baktığı güzelliklerden topladığı ışıltıyı sunar dostluk.

Dostluk, dostun ellerinde yaşar..Bir demet çiçek olur bazen kırlardan toplanan.Bir çiçekli fincana girer bazen içinde sıcacık çay sunulan.Bir kahve tadını alıverir bazen dostluk, telvesine yüreklerin tortusunun çöktüğü.

Bir coşku oluverir dostluk, dostun ellerinden avuç avuç serpilen.Kelimeler sus pus olur.Dostluğun elleri sözü alır.Yüreğine dokunur, yüreğini okşar.

Dostluk, dostun yüreğinde yaşar.Bir özlem acısı hissettirir bazen ..Bal böceğinin iğnesi batmış gibi, incecik sızlar yüreğin.Yatağını şaşırmış bir akarsu iken yön olur dostluk çağlayan öfkene..Kendinden bile kaçırdığın kendi yüreğini yaralarıyla, acılarıyla ve en masum hatalarıyla sunarsın.. Ve dost, yüreğini hiç tereddütsüz aldım_kabul ettim der. Bir yürek alışverişidir dostluk. Riyanın, vefasızlığın gölgesinin uğramadığı bir yürek köşesidir dostun yüreği..Bir dilektir dostluk..yüreğinde tuttukça birer birer gerçekleşen..Kelimeler sus pus olur.

Yürek sözü alır.Dostluk öyle kelimelerle yaşanan bir cümle taaruzu değildir.

Bir yürek atışı, özlenen bir dost bakışıdır dostluk..

Lillo…..