Duman, Yorum, Yeni Türkü...

Üstüste üç konser dinledim:

Duman

Grup Yorum

Yeni Türkü

Sonbahar Vişnelik Konserleri etkinliği kapsamında ODTÜ Mezunlar Derneği'nin sosyal tesislerinde meşhur 'çim amfi''deydi her üçü de...Çim amfi bildiğiniz çimden bir amfi, Uçsuz bucaksız bir Ankara manzarasının ev sahibi, 5000 kişiye kadar alabildiği söylenen bir açık hava gösterileri alanı...Çok keyifli bir ortam, dinleyicinin temel ihtiyaçlarını gözeten doğal sade ruhu olan bir yer.

O ruh her bir konserde değişiti son bir kaç akşamda;

Hava her konserde diğerinden biraz daha soğuktu. İlk konsere hırkayla gitmiştim, sonucuda hırka, mont, çimlere sereceğimiz pike....sarınıp oturdum. Ankaralılar bilir Ankara'da sonbahar soğuğu şakasız bir soğuktur. içinize işler, elinizde avucunuzda burnunuzun ucunda sızlar...Vişnelik konserlerindeki de öyle bir şeydi işte.

Çim amfi aynıydı herbir konserde; sahne platformu aynı, görevliler aynı, gece aynı, Ankara manzarası keza; gökteki yıldızlar da yerliyerinde...Gelgelelim, dinleyiciler her bir konserde birbiriyle ilgisi olmayan üç ayrı ' kalabalık' üç ayrı insan duruşu idi...Grupların müziklerindeki her farklı renk dinleyicide parlıyordu sanki...Çok keyifli bir gözlemdi:

Duman...

Genç bir topluluğun yanında 'Duman'ı 'Duman' olmadan önce Ankara'da dinlemiş bir kuşak fazla yaşamışlar bir arada dinledi onları. Dumanlı bir ortamdı duman konseri,' kişisel' isyanını halen derinden yaşayanlarla, bir ara yaşamış olanların dile gelen melodisiydi herşey, o akşam. Herkesin kafasında yanıp sönen 'melekler ve şeytanlar' vardı. Kimi sahneye abandı elinde şeytan işaretleriyle, kimi arkalarda kafa salladı... 'Belki alışman lazım' lar havalarda uçuştu o akşam.

Grup Yorum...

Bu topluluk çok kalabalıktı. Bir toplumsal isyan geleneğinin öğrenilmiş ağırbaşlılığı vardı herkeste. herkes ciddiydi. Herkes yanlışların farkında, herkes protestocu, herkes mutlu günlere özlemli ama herkes ürkek...Uzun süre oturdu bu topluluk müziği dinlerken, TAYADlılar hükümlü yakınlarının derdini anlattı, 'dinleyen bir topluluk bulduk' umuduyla...Dinlediler. Sonra hüzün.., sonra ne olduysa oldu, O kadar adam hurra halaya kalktı. Oturan tek insan yoktu o dakikadan sonra, ağırbaşlı, buruk, ama umutlu bir dileğin dile gelişiydi 'Grup Yorum' konseri, o akşam çok kalabalıktı. O topluluğun derdi 'bizim olsun alınterimiz' derdiydi. Kimse yanıp sönen melek-şeytan başlıklarına yüz vermedi o gece.

Yeni Türkü...

Soğuğun tavan yaptığı geceydi...Bu dinleyic topluluğu hayata dair felsefe yaptı, o Yeni Türkü Akşamında...Kalkıp şakır şakır oynadı sonra. Burnu sadece soğuktan değil, yaşanmışlıktan da sızladı...Bu topluluk kişisel isyanının çalkantısını da, adaletsiz dünyanın cenderesini de yumuşatan bir topluluktu. Genci de vardı, yaşlısı da, Yanıp sönen melekler şeytanlar vardı, ama dikkat çekmeyecek kadar azdı...Yeni Türkü'nün barışık dinleyicilerinin usulca istediği tek şey 'Başka türlü bir şey'di'.

Not: MFÖ'ye gidemedim pazar günüydü, bu gece de Erkan Oğur var...