Dünya ağlıyor

DÜNYA AĞLIYOR

Artık yaşanmıyor mevsimler tadında

Kış sanki İlkbahar sarhoşluğunda

Buzullar eridikçe dünya ışın yutmada

Milim milim yükseliyor sular kıyılarda.

Dağlar yitirmiş ak bereyi, kel sırıtmada

Şehirler birer ısı adası, göğü ısıtmada

Kasırga, tayfun, seller dehşet salmada

İnsan kâr peşinde, aldırmıyor kuraklığa.

Dünya ağlıyor çocuklarının aymazlığına

Doğa saldırıyor vurdum duymazlıklarına

Deniz boğuyor azman deli dalgalarında

Kıyamet borusu ötüyor dumur hayatlara.

Ayten Dirier