Dünya bu..

Dünya bu…

Bir Rum arkadaşıma sevimli bir kız soruyor:

“Biz İstanbul’ a 1984’te geldik. Siz ne zaman geldiniz?”

Arkadaşım sakince cevaplıyor “3000 yıl önce.”

Bu hayatın bizim gibi farkına varmadılar,

bunun hazzını çıkaramadılar.

Bir Rum evinden gelen bir tepsi musakkaya karşılık

annenin gönderdiği bir Anadolu mantısı

ya da bir Ermeni evinden gelen midye dolma ve

buna karşılık bir koca tabak baklava.

Zeytinyağlıyı, balığı Rumların elinden,

dolmaları topiği Ermenilerin elinden,

hamuru Türklerin,eti Kürtlerin elinden yiyeceksin.

Elden ele, komşudan komşuya, cenazede, mutlulukta,

bayramda bunlar paylaşılırdı ve bunun farkına varırdın.

Tabii yemekler, tatlılar. Bu renkler gitti, tatlar gitti,

komşulara dağıtılan irmik helvaları, paskalya çörekleri, yumurtalar…

Mevlitlere gidilirdi,

kilisedeki düğünlere giderdi bu hacı hocalar, anneanneler.

Yakın biri öldüğü zaman bizim mevlit olurdu

Rumlar, Ermeniler, Yahudiler başörtüsü takıp

bizim eve gelir, duaya katılırdı.

Sahip olmak bu demektir, yoksa dünyada toprak herkesindir.

Sınırsız bir dünyaya inanıyorum ben.

Benim yerleştiğim, köklerimin yerleştiği bir yer varsa

köklerim o topraklara, o denizlere göre hareket ediyor.

Sen bu kökleri, o tohumları yok edersen,

yerinden yurdundan edersen ,

ve onun yerine benimkiler geçsin dersen,

dünya harikası bir caminin dibine gökdelen koyarsın.

Yahu Şirince’de dünyanın en güzel zeytinlerinin olduğu yer.

 Mübadeleyle gelen insanlar tütüncü.

Onlara Zeytin ağacı hiçbir şey ifade etmiyor.

Ama bir Anadolu Rum’u için zeytin ağacı onun ayrılmaz parçası.

Oraya yerleştirdiğin adamsa bundan hiçbir şey algılamıyor.

Kim mutlu oldu lanet Mübadele’den ne Müslümanı ne Hıristiyanı.

Anadolu kurudu.

Koskoca üzüm bağları, incirler, yemişler, meyveler,

her şey kurudu, beton oldu.

Dünyanın her yerinde bütün işgaller, savaşlar,

bütün yer degişmeler, hayatın tadına karşı da yapılmıştır.

Hepsi dindar, hepsinin dinleri var.

Eğer Tanrı’ya inanıyor ve tapınıyorlarsa bence bu

Tanrı’ya yapılmış en büyük ihanettir.

Çünkü herkes başka bir dünyada daha rahat edeceği

endişesiyle ibadet ediyor oysa dünya denilen yer bir cennet.

Sen bu yaşadığın cennete ihanet edersen,

öbür tarafın hangi kurgusuyla uğraşacaksın?

..Uğur Yücel’le yapılan söyleşiden..