Dünya

''Taşınmaz mallar''

Yorulduysa gönlün ve gözlerin
Değiştir baktığın yerleri.

Bir ruh, bir can.
Adı İrem olmalı.
O ilahi güzelliğinde bağların.

Düşün!
Sanki gizli bir hapishane içinde bocalar durur canı sıkılan can da insan..
Her zaman beyaz olmuyor camın arkasında yaşanılan hayatlar.
Görünse de yüzü var ama her şeyin bir de bilinmeyen bir yüzü var.

Aynalar da aldatır bakmasını görmesini bilemiyorsak...
Ya bakarken aynalara sahte gülüyorsak, içten söylemiyorsak dış yüzümüze değil de iç yüzümüzede doğru değilsek...

Tüküremez ki insan kendi yüzüne.

Hadi canım sen de beş para etmezsin diyemezki camda bakan yüzüne.

İncinir kendi sözü de olsa saklar aynanın sırrında kendi sözünü.

Yılan sokmaz kendini ama en azından haber verir sokmak isterse, çalar zilini!

Yılan dahi yalan olmaz kendine ve karşısındakine..

Ne güzel demişler, gel de ölme bu söze...

'' Yılandan korkmam, yalandan korktuğum kadar.'' Daha ne kaldı ki geriye?

Kendi içine eder insan yine o gizli hapishane içinde.

Bir tarafı kader, bir tarafı kaza...

Kaza da geliyorum diye e-posta çekmez ki.

Çıkmak için çırpınır durur canın ruhu.

Kim anlayabilir ki o canın ruhundan?

Her can her nefes anlayamaz elbette..

Tertemiz canlar vardır camdan yapılmış sırsız..

O kalpleri kimsecikler göremez, yüreğindeki inancından başka, ya bileğindeki gizli kelepçeleri ve zincirlenmiş zincirleri kim görür?

Yaradanın gözü gözlenmiştir her canlının gözünde...

Aslında eli, ayağı, dudağı tutar her haliyle..

İstediği faniyi seslendirir içindeki sessizliği..

Kurtarın beni, kurtarın beni

KİMSE ZORLAMIYOR Kİ ONU KENDİNDEN BAŞKA, HÜRRİYETİ ELİNDEN ALINMIŞ DA DEĞİL, ZİNCİRE DE VURMAMIŞLAR...

Şimdi; Can neden?
Kimden kurtulmak istiyor?

Hangi can içinde ruhundaki hapishanede...
Kendi canından kendi canının sıkıntısından başka...

Bu hal geldi mi hiç başınıza ?
Söyliyeyim!

Bütün hallerden beterdir...

Vurursun başını, arayıp bulursan tabi ki en büyük taşa.

Zaman gemileri tez gelir, tez geçer ve nereden gelir nereye gittiği de meçhul seyahatlerdir bu gemilerin gelip gittiği yerler..

Eğer rüya değil, yalan da değilse gözünle gözle gördüğün yerleri.

İçinde değilse, mangaldaysa köz, değiştir baktığın yerleri.

Bakma sakın ileriye ta ki ilerisinin beride olduğunu görünceye kadar..

Ne kadar uzaklardayız ve ne kadar hasretiz kendimize değil mi?

Ne kadar özlemişiz bizi.

En sevdiğim yanımda oturmuş elimi tutuyor ve ne de güzel gülümsüyor şimdi.

Kim güler?
Kim söyler?
Kim dinler?
Kim anlar beni ?

Yardan başka yar varmış yine benim içimde.
Susadım

Çok susadım..
İçmek geldi içimden, içip içip sarhoş olmamak ama kendimden geçmek geldi ..

Uyumak
Ve hiç uyanmamak!...

Sabiha Rana