- Kategori
- Şiir
Duran adam
Temiz inancı kalleşçe çiğneyip
Düşmanlarmış gibi
Sapkın ruhlarıyla saldırdılar yine
Zehirli dumanlar atıp
Şifa bulmaya gelmiş
Nergis pençeli yığınları
Kimyasal sularıyla vurdular
Çoğunu bildiğim o caddeler
Dükkânlar,sokaklar gördü
Çağına sırtını dönmüş
Kibirli günleri yollayan
Despot'un öfkeli yüzlerini
Ve içlerinde gezinen iblis yüzünden
Cinnet geçirip kinle sözleşerek
Ağrılı ve yavaş ölümler yürüttüler
Bu fırtına,kasırga çılgınlığında
Sokakları kabarıp inleyen
Bu ölümler ülkesinde
Sonra da canım aydınlığı perdeleyip
Buğday adına vurdular bizi bir bir
Kan tüküren sokaklarda kaldı yüreklerimiz
Hızlı çöküşü hazırlayacak mutlaka cenk edenler
Eskimiş yüzyıllardan sızmış haram artığa
Bir kız çocuğu ağlıyor ötede
Sokağın ucunda
Kör gönüllüler örselemiş onu
Yüzü solgun
Yola çıkmış özgürlüğü bekliyor
Güzeller güzeli gözlerinde korku
Hain tuzaklarıyla yarım bıraktılar hep
Dayanılmaz güzelliğin acil yazgısını
Bayrağına, Ata'sına bakıyor saatlerdir
Duran bir adam
Dağ gibi
Gözlerinde şarap rengi kederler