Düşmeyenler

Üç paket makarna, iki paket margarin, bir kilo bulgur. Bir ton kömür ve bir çamaşır makinesi. İşte AKP nin vatandaşına biçtiği değer. Çanakkale liler. Alın bunları, verin oyunuzu. O şehitler bir gün uyanacaklar. O şehitler o savaşta vurulup yere düştüler. Sonra kalkıp kanlarını yerden topladılar ve yeniden savaştılar. Yırtık çarıklarla, silahsız ve aç. Kimse, kimsenin esiri olmadı. Kimse, kimseye kul olmadı. Kimse onurunu, şerefini, namusunu satmadı. Kazandılar. Ve yıllardır bütün dünya onları, onurlu, şerefli ve yürekli birer kahraman olarak anıyor. Dünya durdukça da öyle anılacaklar.
Başbakan Çanakkalelire demişki: "Bizi seçmezseniz bütün yokluklar aynen devam eder." Bunu ülkenin Başbakanı söylüyor. İşgal kuvvetleri komutanı gibi.
Ben şairim. Ay ışığını ve güneşin batışını çok severim. Ama artık sevmiyorum. Güneş batacak. Kör, sarı ışıklı ampuller yanacak diye sevmiyorum. Düşmeyen bir kaç il kaldı. Bunlar nedense hep savaşı ve işgali yaşamış iller. Başbakan yana yakıla bu illeri de istiyor. Konakta sarı ışıklar yansın istiyor. Güneşin batışına kalkan kadehler gül suyu ve tütsü koksun istiyor. İzmirin güzelleri çarşafa girsin istiyor. Ama olmuyor. Gavur İzmir bir türlü düşmüyor.Başbakan, düşmeyen illeri, düşman mı görüyor ne? Açlığınız ve yoksulluğunuz devam edecek diyor. Bu iller ve diğerleri, sizin iktidarlarınız zamanında açlığı ve yoksulluğu tanıdılar.