Duvarda bir resim

Uçuk mavi gibi yok’…sun
Bahar yoksul –-ama bahar—
Kendini anlamama zamanı…

Bir boşlukta sana çizgisiz yürümeyi Söyleyeceğim/

Ve bir kez daha aramıza.. duvarlar..-örülecekti
Kırmızı taşlardan- nereye gittin
Karşılaştık boşluklarımızla-
Duvarsız yoksul

Kötülediğin saatler hep akşam saatleri-
Kötü saatlerin

Gülmediğin sevmediğin okşamadığın
Renksizdik-
Ağaçlar çiçekler böcekler isimsiz-

Bir çuval toz içinde sakladım duvarı

Senin bozuk mavi bozuk kahverengi her ne hal İse
Bozuk yüreğinde kan kırmızı-
Aramızdaki duvar-
Duymadın duvarın sesini metalik bir ses

Aramızdaki duvara- tutunduk tutundun tutundular.

Sonra büyüdüm

Duvarda.. resimde.. keskin soğuk kış havası

Rengin Özesmi

Formun Üstü