Ebeveynlik Robot Yetiştirmek Değil İlişki Kurmaktır

Çocukken, anne babanızın sizin davranışlarınızdan utandığını hissettiğiniz anlar oldu mu? Bu yazıda sizlere ele avuca sığmayan bir çocuğun anne ve babası tarafından dışlanması sonucu başına gelenlerin hikaye edildiği bir animasyondan bahsetmek istiyorum.

Hikaye, eşzamanlılık ve uyumluluk prensipleriyle yönetilen uzak bir gezegende yaşayan küçük bir çocuğun başına gelenleri konu ediniyor. Ailesi çocuğun davranışlarının kontrol altına alınması amacıyla onu doktora götürüyorlar. Çocuğun muayenesi sırasındaki her "aykırı" davranış ailesinin yanaklarının kızarmasına çocuğun davranışları nedeniyle utanç duymasına neden oluyor.

Bu durum en nihayetinde çocuğu yalnızlaştırıyor ve  ebeveynlerinin utançlarına karşı antisosyal davranışlar göstermesine neden oluyor. Ailenin derdine derman olamayan doktorların tek bir tavsiyesi var. Hikayenin sonunu merak edenlere Ex-Et 2009 adlı bu kısa animasyonu internet üzerinden izlemelerini tavsiye ederim.

Ebeveynlik uzmanı değilim. Halen hatalar yapıyorum. Halen çevremden ve çocuklarımdan çok şey öğreniyorum.

Sırf çocukları yaramazlık yaptığı için onları "Hiperaktif" diye etiketleyerek sakinleştirici ilaç vermeyi uygun gören ailelere şaşırıp kalıyorum.

Halbuki gün içinde sadece
onları dinleyerek,
onlara karşı sabırlı ve nazik olarak,
onlarla oynayarak, şarkı söyleyerek, müzik dinleyerek, dans ederek, resim çizerek,
onlara karşı kullandığımız kelimelere ve ses tonumuza dikkat ederek,
kurallar koymak yerine onlara problem çözmeyi öğreterek,
duygularını ifade etmelerine yardımcı olarak,
en önemlisi kendinizi anlayıp onlarla empati kurarak iletişim kurmanız çocuklarınızın sağlıklı birer birey olmalarını sağlayacak.

Çocuklarımız birer robot değil. Onların ihtiyacı olan duyguları dış kaynaklarla temin edemez, satın alamazsınız. Onların sahibi değiliz. Onlar da birer robot değil..

Çocuklarımız, tıpkı Ex-ET gibi kendileri dünyaya gelmek istediler. Kendi dünyalarını kendileri kurmak isteyecekler..