Eğitimde kırılma noktaları

Bir bilimsel toplantıda kürsüde konuşan akademisyenin söyledikleri geleceğimiz için dehşet verici. Ne diyor adının önünde profesör unvanı bulunan bu bilim adamı? “Beş yılda bir tek öğretmenin aynı öğrencilerle birlikte olması, olumlu değil.” Sonra “bir de” diyerek devam ediyor.

- Cinsiyet sorunu var.

Toplantıya katılan herkes cümlenin sonunun nasıl geleceğini merak ediyor.

“Biliyorsunuz ülkemizde karma eğitim modeli uygulanıyor.” Vurgusunu yaptıktan sonra, salonu dolduran yüzlerce kadın öğretmenin gözünün içine bakarak aynen şu cümleyi söylüyor;

- Hanım öğretmenler erkeklere iyi örnek olamazlar!

35 yıl öğretmenlik yapmış olan çok değerli bir kadın öğretmenimiz “Artık bu kadarına da dayanamam” diyerek yerinden kalkıyor ve salonu terk ediyor. Salonda bulunan diğer kadın öğretmenler de salondan çıkıyorlar.

Bu toplantı nerede yapıldı diye mutlaka merak etmişsinizdir. Bu toplantı Gazi Üniversitesinde yapılmış. Atamızın ismini taşıyan bir üniversitede, düşünebiliyor musunuz? Toplantının ismi de “1. Ulusal Sınıf Öğretmenleri Kongresi”. Akademisyen de Buca Eğitim Fakültesi Dekanı.

İnsan 21. yüzyılda tanık olduğu bu olaylara baktıkça kendine soruyor; “Nereye geldik? Ne durumlara düşürüldük?”

Ben kadın öğretmenlerin neden kötü model olduğunu kesinlikle anlayabilmiş değilim.

“Peki, erkek öğretmenler kız öğrenciler için nasıl bir örnek olur?” diye saçma bir soruyu kendime bile kesinlikle soramıyorum.

Benim ilkokul öğretmenim erkek öğretmendi ben onu asla unutamam. Benim tüm eğitim yaşamıma bir model olmuştur. Ortaokulda matematik öğretmenim bir kadın öğretmendi ve adı Adalet Tovay’dı. Onu unutamadığım gibi ondan da esinlenerek matematik öğretmeni oldum. Eğitim yaşamım boyunca ne erkek ne de kadın öğretmenlerim bana hiçbir şekilde kötü bir model olmadılar. Aksine öğretmenlik yaptığım yıllar boyunca hepsinden kendime bir örnek aldım. Beni yetiştiren tüm öğretmenlerimle gurur duydum. Beni ne denli sağlam bilimsel düşüncelerle donatırken Atatürk sevgisini büyük önderimizin bize bıraktığı mirasları, onun yolunu daha ileriye götürme azmini de ben öğretmenlerimden öğrendim. İyi ki varlarmış, iyi ki benim öğretmenim olmuşlar.

Bir bilimsel toplantıda hem de kendisi bir eğitim fakültesi dekanı olan bir eğitimcinin sözleri gerçekten düşündürücü. Şimdi bu fakültede eğitim gören kız öğrencilerimiz ne düşünür?

“Kız öğrenciler erkek öğretmenden eğitim almalı mı, almamalı mı?” Sorusu sürekli beynimin içinde dolaşıyor ve ben bu kötü soruyu beynimden kovmaya çalışıyorum.

Böyle bir konuşma neden yapılır?

Bu bana 1980 sonrası İstanbul’da sadece kız ve erkek öğrenciler için açılan özel okulları ve özel dershaneleri anımsattı. Sonra bu okullar karma eğitime döndürüldü. Hatta o zamanlar bu okullara kız öğrenciler için kadın öğretmenler, erkek öğrenciler için de erkek öğretmenler alıyorlardı.

Ben 35 yıl öğretmenlik yapan biri olarak, hatta bir kadın öğretmen olarak geleceğimizin büyük bir tehlike altında görmekten ıstırap içindeyim. Kendime çok kızıyorum “Ben öğretmenlerimin bana öğrettiklerini bile öğretememişim ki benim yetiştirdiğim insanların birçoğu benden çok farklı olduğu gibi benim düşünemeyeceğim şeyleri düşünmekteler. Hatta bu düşündüklerini uygulatmaya çalışmaktalar. Ne demek; “Hanım öğretmenler erkeklere iyi örnek olamazlar!” Bu cümle ne anlama geliyor. Neyin mirasını korumaya çalışıyorlar. Bu insanlar. Unutmasınlar ki biz ölümün bile öldüremediği o büyük insanın mirasını devraldık. Onu ileriye götüreceğiz.”

Bu düşünceler ve kadın davetli olmadan yapılacak olan Cumhuriyet Bayramı kabul törenleri bile bizi Atatürk yolundan döndüremez. Bizler her birimiz onun ölümsüz fikirleri ile doğduk, ölümsüz fikirlerini bizden sonra gelecek olan kuşaklara daha ileriye götürmeleri için devrettik.

Resim: http://www.memocal.com/AtaturkResim.asp