Ego ve özsaygı

Ego; insanın istediği gibi algılanmak için zorlamaları, agresiflikleri sonucu ortaya çıkan negatif kişiliğin temelini oluşturan dürtü. 

Özsaygı; çapını birikimlerini ve yaşamın neresinde bulunması gerektiğini bilen insanın, durul empati duygusu gelişkin pozitif kişiliğini oluşturan temel. 

Özetle EGO ile ÖZSAYGI biri birinin zıddı olan; biri (ego=dürtü) azgelişmiş diğeri (özsaygı=temel) gelişmiş kişiliklerin yansıması olan kavramları her bir insanın enine boyuna öğrenmesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü kendini tanımayan, olduğundan fazla görünmek isteyen, egosu önde giden ve çevresini rahatsız eden insanlara karşılık; tevazu ve nezaket yansımasıyla ortamlarda fark edilen özsaygısı gelişkin pozitif insanları gördükçe; toplumsal özsaygının yükselmesini, egolarında yok olmasını istememek mümkün mü? 

Ego azgelişmiş toplumlarda, özsaygıda gelişmiş toplumlarda değer bulan  zıt kavramlar. 

Sorun yine, kişiliğin temeli oluşturan, bireyin kişiliğe dönüşüm süreci olan eğitimin ilk sekiz yılında egonun, özsaygının, empatinin öğretilmemesine dayanmaktadır.

Hep düşünüyorum eğitimin ilk sekiz yılında okumayı, yazmayı ve hesaplamayı öğrenmekten başka ne kaldı aklımda diye; sonuç kocaman bir hiç. 

İşte yaşam, işte eğitim. Ne dersiniz? 

Kadri KANPAK