Ekâbir şiir

Yorgunsan otur artık sana uygun köşeye

Bir bardak da şarap iç, bakıp durma şişeye

Sonra çekyata uzan, nispet olsun döşeğe

Rüyanda atlara bin, sakın binme eşeğe.

Teşekkür azaldıysa, bir mersiye razı ol

Gerçek dost arıyorsa, asker gibi hazır ol

Çıkmaz sokak artıyor, en iyi yol orta yol

Bir destek almak için, yoruluyor iki kol.

Herkes şiir sevmiyor, şarkı seven azaldı

Geçim derdi yüzünden, tüm ömürler kısaldı

Vefa bozada kaldı, nankörlükler çoğaldı

Dağ başını yeniden, yoğun bir duman aldı.

Herkes kendi yolunda, boş verirken çok şeye

Sen de kafanı takma, ikide bir tek şeye

İçmekten bıktın ise, suçu atma şişeye

Başkası inansa da, sen inanma her şeye.

Ekâbirsen biraz da, “Neyzen Tevfik” gibisin

Sen öyleyim deme de, bırak dostun söylesin

Bazı şiirlerini, artık kalbin dinlesin

Karşılıklı değilse, gönül aşkı neylesin.

Erol Güngör

18.9.2009