Eksik bir şeyler var sanki

Hayata bakıyorum bir de yeni doğan güneşe tat arıyorum o eski neşelerdeki gibi adını koyamıyorum eksik bir şeyler var sanki...

Nedir diye düşünmeye koyuldum bulamadım, daha da çıkmazlarda buldum kendimi, sustum... Daldım balıklama düşlere bir çare bulamadım eksik birşeyler var onu hissettim...

Belkide bir tebessüme ihtiyacım vardı belki de sıcak bir yüreğe, belki de yaşanmayı bekleyen soluksuz direnen aşklara anlayamadım...

Çözemedim karmakarışık bu bulmacayı düşünürken kendimde kayboldum. Eksik bir şeyler vardı evet ya havadaki o neşesiz tat. Ya da yok olmuşcasına kaybolan tebessüm nedir diye düşünmekteyim...

Eski dostları düşündüm kimi uzakta kimi yanıbaşımda. Aklıma takıldı yaşanılmışlıklar güldüm ama gülüp geçmedim. Eksik kalmışız halbuki ama hala aynı yürekle sevmişiz bir şey eksilmeden... Nedensiz nedenlerden dolayı görüşemesek de hep akıllardadır kanımca... Seni. Onu. Bir başkasını... Sahi neydi böyle bizi uzak yapan... Bizi birbirimizden eksik kılan?

Güneş aydınlatıyor ama gökyüzünü yüreğimizi kim aydınlatacak? Tam olabildik mi gönül işinde? Yoksa yarım kalıp çoktan mı bitmişti var olmaya çalışılan bir sevgi düşünemedim...

Yap-boz gibiydi sanki eksik bir parçamı bulmaya çalışıyordum oysa ki.

Derinden geliyordu bir sızı...

Irmak misali akıp yolunu denizde bulur muydu acaba ?

Eksik olan şeyler tamamlanır mıydı?

Sahi ya ?

Eksik olan neydi ?

Yüreğimizde...

Düşlerimizde,

Hayatımızda...

Ben bilemedim...