Ellerim üşür

Sevdiğine dokunmak ister insan,

Sevdiğine bakmak, her baktığında gönlüne akmak ister insan.

Üşüyen ellerini sevdiğinin elleriyle ısıtmak ister.

Benimse ellerimden yalnızlık tutar pazar sabahları.

Dilimde kederli bir türkü, gözlerimde kaybolan aşkımın kederi...

Duvarlar yıkılmaya başlar üzerime

Ezilir ruhum, ezilir umutlarım.

Yıkıntılar arasında yaşanmazki...

Çantama sensizliği koyar, atarım kendimi sokağa.

İstanbul dolarken ciğerlerime, hafif bir esintiyle kokun gelir.

İşte o an ellerim üşür, ısınamam

Yanlızlık tutarken ellerimden, yaşayamam.