Eloğlu

Ben sana can evimden saraylar inşa ettim
Gönül tahtımı verdim otur sefa sür diye
Kırılmış aynaları cemalimde cem ettim
Gözlerime baktıkça cennetini gör diye

Zakkumu kırmızı gül, zehri şerbet eyledim
Kem gözüne nur, güneş, nazarına ay dedim
Söz mü tersine döndü yoksa ters mi söyledim
Sana fermanmı yazdım gel boynumu vur diye

Kara gözlerin cellad, kirpiğin hançer imiş
Varlığın kıyametim yokluğun mahşer imiş
Ben adına aşk dedim meğer hilebaz imiş
Şeytan öyle mi dedi türlü tuzak kur diye

Şeyda bülbülün oldum dalın yoktu ötmeye
Ben artalım dedikçe sen yürüdün bitmeye
Yolları düğümlesem yol bulursun gitmeye
Var git uğurlar ola demem gitme dur diye

Bir kez anmam adını ne arar ne sorarım
Ne kalbim hammal eder ne fikrimi yorarım
Öyle bir giderimki arşa değer firarım
Sırra kadem basarım her geçene sor diye

Ben sevgiye aşina sen yabancı el oğlu
Gönül yarsızmı kalır dünya el oğlu dolu
Hepsi başka bir alem hepsi Allahın kulu
Sanma korkarım aşktan aşkın yolu zor diye.

AYNACI