En narin ilmeğinde hazan

Sokaklar ve toprak

Yan tutarsa neylersin

Susar yüreğimdeki/ kuş sesleri

Anlaşılamamış bir şiir

Kendi yarasına kapanır

Saklar damarlarında/ gizli bir akkoru

İpek uçurumlar

Alev sağanağı yanar

Korku kipiyle/ yaz yazacaksan

Ey ozan

Dağlanmış kökleri

Hangi dağa uzansak /sorgu

İnce patikaların aşkına/ akar

Akar sevişmelerin/ bel ipliği

Güz kavşaklarıyla /çakışır

Evvel ahir

Kızılca /bir sağanak kopar

Yalnızlığımızda bile /yarım yamalakmışız

Şiir/ ıssızlığın kalesinde kuşatılmış

Gül ve defne dipleri

Hangi çığlık /en çok sever

Hangi acıya /karşın en narin

İlmeğinde hazan

İklimlerin kazdığı renktir

Kederdir/ sızının kenarından/ geçtiğiniz

Öyle sessiz ve titrek

Kırık dökük /bana kalan

Ne bir parça yağmur

Ne de anıların sarnıcı

Biri tedirgin

Biri korkuyla örtük

Her yerde/ alevle yanıt veren /bir kav

Suyun inadı yokuşa

İhanetler tığıyla /kabuğu

Pul pul örüleli zamanın

Size tuhaf gelmiyor mu?

Şu insan

Suda yürüsün de

Toprağa gömülsün

MEHMET ÖZGÜR ERSAN