Eski dünya - yeni yıl

Yeni yılın ilk sabahında, acaba yeni bir şeyler görebilir miyim dedim, şöyle, perdeyi hafifçe araladım, sokağa baktım. Her şey aynıydı. Yeni yıl, yeni bir şey getirmemişti. Çöp bidonu, aynıydı. Bir gözü kör, bir ayağı topal, kedi, yine ordaydı. Marketin çöpleri, yine sokağın yarısını kaplamıştı. Tavuklar, çöpleri eşelemekle meşguldü. Arkadaki evin köpeği, her zamanki gibi havlarken, yandaki evin horozu, cırtlak sesi ile ötüyordu. Şimdi merak edeceksiniz, hangi köyde olduğumu. Yaşadığım yer, köy değil, ama, köy azmanı bir yer. Bir turizm cenneti. Fethiye. İnanın, anlattıklarım da, abartı yok. Akşamın manzarası, biraz daha gizemli. Sobalardan çıkan, kömür dumanından, göz gözü görmüyor. Nefes almak imkansız. Ocak ayının 2. günündeyiz, kış yok, Hala sivri sineklerden şikayetimiz var. Trafik derseniz, karmaşa derim. Araçların korna sesler, gün boyu susmuyor. Emniyet kemerini kullanan, bir tek sürücü göremezsiniz. Modifiye motorsikletlerin sesi, gecenin bir yarısında, koca Fethiye yi bir uçtan bir uca yırtar geçer, kimsenin sesi çıkmaz. Fethiye nin, en rağbet gören sahil şeridini, sabahları görmelisiniz. İnsanların bıraktığı, çekirdek kabukları ve sigara izmaritleri, yerleri halı gibi kaplamıştır. Ee, bu kadar reklam yete.r Belki ülkede yeni bir şeyler oluyordur dedim, televizyonu açtım. Haber kanallarını tek, tek dolaştım. Reklam aralarında verilen haberlere göre, değişen bir şey yoktu. Ankara polisi, hala Bülent Arın çın, suikastçılarını arıyor. İki askeri aracı durdurmuşlar. İki araçtan da, suikastçi yerine, aşçı ve marangoz çıkmış. Ergenekon davasında yenilik yok. İmralı kontu, Belediye başkanlarını azarlamış. Sizin neyinize lazım örgütçülük, demiş. Tekel işçilerinin direnişi 18, gününde. Direnişçilere destek giderek artıyor. Bence tüm ülkenin, tekel işçilerini desteklemeleri gerekiyor. Bunlar bizim insanlarımız. Bizim işçilerimiz.Bu işçiler, yerlerini yurtlarını bırakmış, günlerdir sokaklarda yatıp kalkıyorlar. Başbakanımız ise, beş yıldızlı bir otelde, ailece yeni yıl tatilinde. İyi uyumuş mu acaba? İstanbulda da İşlerinden olan itfaiyeciler direnişte. Polis direnişçileri tazyikli su ile dağıtmış. İtfaiyeciler, slogan atıyorlar. “İstanbullu uyuma. İtfaiyene sahip çık” İstanbullu, itfaiyesine nasıl sahip çıkacak. Kadir Topbaş ı ve AKP yi tercih eden siz değimliydiniz. Asıl İstanbullu olanların, böyle bir tercihleri olmamıştır. İtfaiyeciler, koro halinde, ” Kendim ettim, kendim buldum” türküsünü söyleselerdi, daha uygun olurdu.

Açılımı açmıyorum. Bence hiç kimse açmasın. Bırakalım, 2009 da kalsın. Belki unutulur gider. Az kalsın emeklileri unutuyordum. Emekli kesimi, henüz yeni yıla giremediler. Eski yılın son saniyelerinde, zamları peş peşe sıralayan hükümet, dili varıp da, emekliye yapacağı maaş zamını açıklayamadı. Emeklinin uykusu kaçmasın, demiştir Başbakanımız. Siz elleşmeyin. Müjdeyi tatil dönüşü ben veririm, demiştir. Kolay değil tabi. Kalp krizi geçirip, aramızdan zamansız ayrılanlar olabilir. Hazmettire, hazmettire söylemek lazım. Sözün kısası, 2009 u, bir daha yaşayacak gibiyiz. Hadi hayırlısı...