Etiket malın kalitesini göstermez

Literatürde ve dahi hayatın içinde “Sen kimsin, sıfatın ne, gelmişin geçmişin…” içerikli bir süzgeç var ve affedersin kı… nızda bunların yazılı olduğu etiketiniz yoksa adam yerine konulmuyorsunuz.

“…çok değerli bir insan”  Vasfı ne; vali ya da kaymakam mı? Bu etiket meraklılarına sormak lazım Muhammet peygamber olmadan önce kral falan mıydı? Mevlana hakan mıydı? Napolyon ordu komutanı mıydı? Aniştayn, Edison bilim kurulu başkanı mıydı? Ömür boyu çöplüklerde yaşayan biri son nefesinde atıyorum ölümsüzlüğü bulabilir.

Bütün bunların etiketi var mıydı? Şimdi bir yerde konuşma yapacaksın “Mesleğiniz (sıfatınız) ne” engeliyle karşılaşıyorsun. İnsan aklıyla düşünür, diliyle konuşur; söylediklerine bakarsın. Çoban bile koyunları dağda bırakıp düz ovada siyaset yapabilir; belki dağda kendini yetiştirmiştir, bizler ayakkabısını giyemeyen başbakanlar gördük.

Bu konu Türkiye’de çok ciddi bir sorun ve bu nedenle insanların önü kapalı. Ansızın bir başarıyla ortaya çıkman gerekiyor; mesela kanser ilacını bulmak. Aksi takdirde etiketine bakıyorlar, kimlik soruyorlar. Yani kansere çare bulursan kimse sana “Aaa bu da çobanmış” demez.

Bu ülkenin düşünürleri olamaz mı? Hacı Bektaşı Veli Darülfünundan mı mezun oldu? Kişi belki sizin literatürünüzü reddediyor kendi anlayışına göre kendini yetiştiriyordur. İşgal ettiğiniz mevkiiler sadece görev dağılımıdır; sizin büyük büyük adam olduğunuzu göstermez.

Yaptığınız işlere bakılır elbette; ama yapacağınız işler de vardır ve gerekli cesareti gösterip ortaya çıkan kimseye kim olduğuna/ne olduğuna bakılmaksızın hünerini ortaya koyması için şans vermek gerekir, elde neler vardır bilemezsin.

Bu, aslında halkın/insanların değil etiket sahiplerinin düşünceleri. Etiketlerini korumak için bir sıfatı olmayanları devletin ve içtimaiyatın gücünü kullanarak protokole almayıp halkın gözünde küçük düşürüyorlar. Siz hiç protokolde- eğer ortaya koyduğu bir ürün yoksa- kendini yetiştirmiş, bir konuda başarı sağlamaya kararlı kişiye yer verildiğini gördünüz mü? Kendini yetiştirip hazırlayan ben şunu yapacağım diye ortaya çıkan kişi yapmadan önce de değerlidir.

İşte bu etiket meraklıları mevkilerini korumak için insanların omuzlarına basıyorlar. Malum halkta da cehalet varsa onların omzuna basan hâşâ Tanrı oluyor. Etiketlilerin konuştuğu bir ortamda bir türlü bana sıra gelmiyordu ya zaten kim olduğum önemli değildi ve bu yüzden konuşturmayacaklardı. Sönük sıkıcı bir şekilde adlarının önünde upuzun bir takım sıfatları olan kimseler konuşup duruyorlardı. İnsanlar uyuyor bun a rağmen ara sıra sönük alkışlar duyuluyordu. İzin verilmesini beklemeden hatta birinin de sözünü keserek konuşmaya başladım. Konuşmam bittiğinde ortada alkış tufanı vardı. Konuşanların içinde etiketi olmayan tek kişi bendim.