Evet, böyle bir çağ

Burası güvenli bir yer, burada geceleyebiliriz.

O gün, orada benimle ilk dansı sen....Gittim onunla dans ettim değil mi? Aslında o da bizdendi ama, ilk dans benim hakkımdı. O gün orada kaldı, bitti. Biliyorsun, bitmiyor. Haklısın, hep birileri taşır. Ben taşıyan, sen atıp...

Dinledim. Katılmıyorum. Başka bir şey bu. Farkında değil. Anlattım. Kabul etmedi. Yine geceydi. Sabah kahvaltı sonrası o doğuya gitti, ben kaldım. Belki sonra batıya giderim. Haklısın batırmaya. Üretmek ve tüketmek. 

Artık buradan ayrılabiliriz, nasılsa güneş doğdu.

O kapıdan bu kapıya.....Çalıyorsun açılıyor mu, yaş kaç olursa olsun? Deneyebilirsin. Benim o kadar kapım yok, şehrim de...O zaman sen de doğuya git. Demek ben de doğu insanıyım. Batı insanı batıran mıdır, doğu insanı doğuran? Ne saçmalık!

Patladı. Köpek koştu ama ne koşu o....Birazdan ağzında o ile geldi, soluk soluğa. Kedi mi? Şimdi köpekten konuşuyoruz gördüğün gibi! Bir daha patladı. Hadi söyle kedine, bir koşu....Sen bir köpeksin! Sen de bir kediiiiii!...

Kıyıdayım. Kıyıda oynayanları seyrediyorum. İşte su, kum, top, dalga, şamata, kahkaha, gır gır...Ben oyun çağını geçtim. Evet böyle bir çağ var. Seyir çağındayım. Evet böyle bir çağ da var. Becerebilirsem yazacağım. Haklısın, yazma çağı da var.

Ş.Y.