Ey aşk

Kum kum serildikçe gece zamana
Bakir serinliğiyle şahlanır dolunay
Dört nala yıldızlar kayar
Gün batar

Bir rüzgar düşer –karanlık-
Karanlık çöker, düşer –yalnızlık-
Küçük bir su birikintisinde
-tepe taklak gelir gök-
Şehir ıslanır

Tek tek yapraklar düşer
Sarı ve kuru
Caddeler kalabalık
Düşen adımlarda ezilip
Hışırdar mevsim ‘güz boyu’

Kör bıçak yarar göğsümü
Yaram –<ı>kırmızı-
Dudağımda gül
Elimde şarap
Dilimde öfke
Adın –<ı>kırmızı-

Eflatun sevişlerin düşerken
<ı>Ey Aşk!
Utancına ise renk kalmamış!