Ezginin günlüğü “1980"

Sanırım yaşadığım en güzel akşamlardan biriydi öle maceralı bir akşamdı ki anlatılmaz yaşanır diycemi sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Öncelikle şöle başlıyım Akdeniz üniversitesi şenliklerini duyduğum günden beri aklımda umarım iyi sanatçılar gelir de çok güzel eğlenirim diyordum sonra şenlik komitesi programı açıkladı ve o kadar güzel bir program olmuş ki anlatamam(tabi şu manga konseri sadece üniversite öğrencilerine olmasa tam süper alacaktı ama neyse artık) bir baktım ki ezginin günlüğü aman aman kaçmaz tabi birde leman sam of of yani diyorum başka da bişi demiyorum tam efkar günü olcak benim için ve tabikide konser günü geldi çattı benim kafada binbir türlü tilki ve hemen kuzenle iş birliği yapıp kaçma planını hazırladık güya dışarı ölesine çıktık gelcez hemen tabi bu fırsat kaçarmı doğru şenlik alanına ileri şöför bey ileri ve tabi aman sabahlar olmasın diyerekten daldık konser alanına biz geldiğimizde Ezginin Günlüğüde yenice konsere başlamıştı. Herkez efkarlarda tabi kimi sevgilisini kimi kankalarını koluna takmış coşuyor biz eksik kalırmıyız tabi hemen ortama ayak uydurduk ve maistro konser başlasın elbette ki çok güzel çok duygusal ve bir o kadar şenlik adına uygun çok şenlikli şarkılar çalıp bizi ordan oraya savurdular bir yandan hüzün diğer yandan akılda kalan eski minik anılar ve tabi sıra o muhteşem şarkıya geldi sanki herkes o şarkının çıkmasını bekliyordu. Birden etrafıma baktım ve ne yalan söyleyim kıskandım bir an için yanımda keşke sevdiğim olsa demedim desem yalan olur ama olsun dedim boşver be esin ayrılıklarda bize dedim ve başladık o müthiş şarkıyla eskilere yolculuğa herkes ayrı bir yere gitti eminim o kadar güzel sözler ki; o kadar herşeyi açık anlatıyor ki bir yerlere savrulmamak imkansız. Tabi bende ölece savruldum o rüzgarla ama nereye savruldum sölemem şarkı bitti ama yolculuk bitmedi ben hala o durakta bekliyordum insan hiç otobüsüm ya da dolmuşum gelmesin diye dua edermi durakta işte ööle bir duygu kaplıyor insanı size şarkıyı dinletmeyi isterdim ama herkesi hüzüne boğmamak lazım zaten yerde kalmadı.

"Ezginin Günlüğü “1980¨"

Sigaramın dumanına sarsam saklasam seni
Sigaramın dumanına sarsam saklasam seni
Gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri
Gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
Gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri
Gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni

Akşam vakti sardı yine hüzünler
Kalbim yangın yeri, gel kurtar beni senden
Akşam vakti dolaştım sokaklarda
Yırtık bir afiş, seni gördüm duvarda
Sigaramın dumanına sarsam saklasam seni
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
Gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri
Gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni

Ne şarkı be hatta bence şarkıdan çok bir tren bileti bu sözler ama asla sonu olmayan sınırlarınızın ollmadığı bir yaşam dileğiyle! ESİN