Fenerbahçe, evinde 3. maçta kendine geldi!.. (Son anda dağılan hüzün!..)

Penaltılarla öne geçilen ilginç bir maç...

İlginçlik, penaltıların nasıl olduğu değil, ilk ve son dakikalarda olmasıydı. Kasımpaşaspor, daha ilk dakika dolmadan penaltı kazandı. Uche, penaltıyı gole çevirince, Fenerbahçe, maça 1-0 yenik başlamış oldu. Golün “soğuk duş” etkisi yaptığı varsayılsa da, tribünlerde coşku, sahada Fenerbahçe’nin baskısı sürdü. Baskı, güzel/ etkili futbolundan çok, mücadele etmenin adı olmalıydı.

Az da olsa verilen önemli açıklar, Kasımpaşaspor’un farkı açmasına, Fenerbahçe’nin zor durumda kalmasına yol açabilirdi. Ama yol açmadı; Fenerbahçe, son dakikada da olsa kazandı. İlk dakikada penaltı golüyle başlayan “hüzün”, son dakikada bir başka penaltı golüyle “sevinç”e dönüştü.

60. dakikaya kadar yenik olan, 90. dakikada öne geçen, 90+5’te son golü bulan Fenerbahçe, büyük bir engeli aşmış oldu. Bundan sonraki her maç,  bir öncekine göre daha zorlu geçecek, birer engel olacaktır.

*****

14 günde 5. maç oynamak...

Fenerbahçe, 3 Şubat’ta Sivasspor yenilgisiyle “hüsran”la ayrıldığı Saracoğlu’na, zorlu maçlardan sonra, taraftarının karşısına nasıl çıkılacaktı?

O maçta takımını protesto edenler, kaldıkları yerden mi devam edeceklerdi, yoksa karşılarında, çıktığı seferden “ganimet”le dönen bir takım mı bulacaktı?

(İşte döküm: Mersin İdmanyurdu-Fenerbahçe: 0-1, Beta Borisov-Fenerbahçe-0-0, Trabzonspor-Fenerbahçe: 0-3, Fenerbahçe-BETA Borisov: 1-0. Spor Toto Süper Lig’de, dışarıdaki iki maçtan 6 puan, UEFA Avrupa Ligi’nde son 16 takım arasına girmek...)

Ve Lig’in ilk yarısında aldığı galibiyetle Fenerbahçe’de “deprem”e yol açan Kasımpaşaspor engeli aşılacak mıydı?

Dün görüldü ki, Sivasspor yenilgisinden sonra, dışarıda istediğini elde ederek evine dönmek yetmiyor. Çünkü artık kolay maç yok; mücadele etmez, etkili oynamazsan, futbol diliyle söylersek, biraz da “şans”ın yoksa...

*****

Fenerbahçe dün, ilk dakika “şok”una karşın iyi mücadele etti.

Daha ilk dakika penaltıdan gelen gol, Fenerbahçe’yi telaşlı oynamaya yöneltti. Önce, eşitliği sağlama düşüncesi, topu bir an önce rakip kaleye atmayı da birlikte getirdi. Öyle olunca da, onsekize, kaleye gönderilen toplar, çoğu kez yerini bulmadı. Kasımpaşaspor'un geri çekilmesi, Fenerbahçe’nin mücadeleye dayalı, ama etkili olmayan oyunu sürüp gitti.

Çoktan ilk onbirde görmediğimiz Stoch, bu kez sahadaydı, ama onu pek göremedik.

(Bir kez daha görüldü ki, iyi futbolcu olmak başka, görev verildiğinde iyi oynamak başka. Kuşkusuz, bir futbolcudan her zaman iyi/ etkili futbol beklemek olmaz. Ama dinlenmiş, aynı zamanda fırsat yakalamış olanı da, artık kendini göstermeli.)

İkinci yarıda, Sow ile Cristian oyuna girince, Fenerbahçe’nin mücadele gücü, etkili olmayla birleşince, maçın coşkusu arttı. Bu arada, oyunu geride kabullenen Kasımpaşaspor, yakaladıklarını atabilseydi, maç, çoktan kopmuş olacak, belki de yeni bir hüsran” yaşanacaktı. Hele, gönülden oynayan Gökhan Gönül’ün bir kurtarışı vardı ki, tam “kırılma noktası”ydı.

İkinci yarıdaki değişikliklerin sonuca etkilediği bir gerçek. Bir başka gerçek de, Webo ile Sow’un bir arada oynadıkları maçlardaki etkili oluştur.

*****

Fenerbahçe, zor bir maçı da geride bıraktı. Ancak, geride bırakmak yetmiyor; önde olanı da yakalamak,  geride olanlarla da farkı açmak önemli.

Farkı açmak!...

İşte, bu pazar, bunu yapmak için bir fırsat olabilir.

Beşiktaş-Fenerbahçe mücadelesi, sıralamaya bir “şekil” verebilir mi?

http://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutc@ttmail.com