Fenerbahçe, liderliği Beşiktaş’tan yeniden devraldı

Liderlik için tek gol yetti.

19. Hafta’da bırakılan “liderlik koltuğu”, 27. Hafta’da geri alındı.

“Koltuk”tan inme, “koltuk”a oturma, ne ilginçtir, Fenerbahçe’yle Beşiktaş arasında...

Galatasaray’ın Trabzon’dan eli boş dönmesi, Fenerbahçe’ye liderlik fırsatını ayağa getirmişti.

Ne ki, sona doğru gidilirken her rakip “zorlu”dur. O bakımdan rakiplerin kâğıt üzerindeki konumlarına bakmadan iyi mücadele etmek, fırsatları iyi değerlendirmek gerekir.

Bursaspor da kazanmak için oynayınca maçın güzelliği daha bir ortaya çıktı.

Yakalanan fırsatların erimesinde özellikle Volkan Demirel’in rolü büyüktü. Bursaspor’un ilk yarıda direkten dönen topu, ikinci yarıda Hasan Ali Kaldırım’ın çizgi üstünden kafayla çıkardığı top, Bursaspor için şansızlıktı. Ancak, bunlara bakarak, “Oyunun karşılığı, aldığımız sonuç değil” demek, rakibi tebrik ediyor gözükerek, yenilgiyi kuşku yaratacak sözlerle anlatmaya kalkmak, bilinçaltına yerleşmiş bir  “saplantı”nın sonucu olsa gerek.

Fenerbahçe’nin daha üstün olduğu, ama Bursaspor’un da kazanabileceği bir maçtı.

Takımların bir hedefinin olması, kendileri için oynamaları, önce yenmeyi düşünmeleri, izleme zevki veriyor.

Kimilerine zevk veren de, Şenol Güneş yaklaşımıyla konuşanların ağızlara çaldığı bir parmak bal!.

Sözkonusu Fenerbahçe olunca, Şenol Güneş’in hakkı zaten hep yenir!

*****

Fenerbahçe’de sakatlar, kaygı verici, ama şimdilik o kadar olumsuz etki yapmıyor!

Isınma sırasında Kuyt’ın sakatlanması, Emenike’nin ilk onbirde yer almasını sağladı.Bu, Emenike için beklenmedik bir fırsattı.

Gel gör ki Emenike, beklenen “patlama”yı yine yapamadı. İkinci yarıda yerini Hasan Ali Kaldırım’a bırakan Emenike, yaptığı ortalar, verdiği paslarla etkili değildi.

İkinci yarıda Caner’in ileride bazen sağda, bazen solda yer alması, Alper, Emre, Mehmet Topal’ın mücadelesi, Fenerbahçe’yi canlandırdı.

Bursaspor da öyle kolay teslim olacak takım değil. Zaten, genel bir değerlendirme yapıldığında, Bursaspor’un iyi/ etkili bir oyun oynadığı söylemek gerekir.

Yakalanan fırsatlardan sadece birini Fenerbahçe, o da kaleci Harun ile Serdar Aziz’den kaynaklanan “hata”dan yararlanan Webo ile değerlendirdi.

Kısacası maç geldi gitti.

Keşke bütün maçlar böyle mücadele içinde geçse... Şenol Güneş, okula müfettiş geldi diye “örnek öğretmen” havasına bürünen, genellemelerle akıl dağıtan öğretmen havasına bürünmese...

*****

Daha dün katliamdan dönenler, görev için sahadaydı.

Ayağa gelen fırsatı, hele de başa gelenin etkisinin daha geçmediği bir ortamda değerlendirmek, Bursaspor gibi bir takım karşısında o kadar kolay değil/di.

Sahada mücadele, tribünlerde büyük coşku vardı.

Şampiyonluk yarışı, “3 Büyükler” arasında baştan beri sürüyor. Arada, hatırı sayılır bir puan farkının olmaması, yarışın “burun” ya “tekerlek” farkıyla sürüp gideceği gibi bir izlenim veriyor.

Fenerbahçe, yeniden kavuştuğu “liderlik koltuğu”nu bırakır mı?

Soruyu yanıtlamak, şimdilik zor.

*****

İsmail Kartal’ın işi öğrendiği söylenebilir mi?

İsmail Kartal’ın, eldeki “malzeme”yi iyi değerlendirdiği görüldü. 

Emenike-Hasan Ali Kaldırım değişikliği, Caner’in Emenike’nin yerinde oynaması...

Golün geliş dakikasına bakarak, “şans golü”yle yendi gibisinden bir yaklaşım, küçümsemeden başka bir şey değildir.

Sonuç?

“Üçlü yarış”, soluk soluğa sürüyor.

Son söz:

Bundan sonra, iyi oynadı, kötü oynadı, “şans eseri” demeler, ofsayt mı değil mi gibi muhabbetler, “kahve sohbeti”nden öteye geçmeyecek, gelen “puan”lara bakılacak.

https://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com