Fenerbahçe, Trabzon’da daha bir mutlu... (Uzun gurbet dönüşü...)

“Fenerbahçe’nin rotası: Mersin, Grodno ve Trabzon” başlıklı yazımızın son bölümünü anımsamak gerekecek:

Fenerbahçe’nin 10-17 Şubat arası “puan yolculuğu”...

“Hüzün”le yollara düşmek!...

Sefer bu, özlenen/ beklenen başka, “olan” başka olabilir.

Fenerbahçe, 3 Şubat’ta “hüsran”la ayrıldığı Şükrü Saracoğlu’na, taraftarın karşısına nasıl çıkacak?

Bekleyip göreceğiz!...

Bekledik, gördük:

Fenerbahçe, önce Mersin’de, Mersin İdmanyurdu'ndan 3 puan aldı, sonra Grodno’ya uçtu. Meireles’in kırmızı kart görmesi yüzünden, maça 10 kişi başladı sayılır. Gol yemedi, gol atamadı; ama ilerisi için umut verdi. Oradan Trabzon’a geldi, ortaya konan futbola bakınca, akla gelen ilk soru, ister istemez şu oluyor:

Sivasspor maçında neredeydiniz?

Artık, bu sorunun yanıtını aramanın anlamı yok/tu. Ondan sonra neler yapıldığı önemli. Yapılanlara bakınca da, işlerin düzeleceği anlaşılıyor.

Perşembe günü  BATE Borisov karşısında 10 kişi oynayan takım, sanki bu değildi. O günkü kadroda olmayanlardan Emre ile Hasan Ali Kaldırım, Trabzon’da vardı.

Yorgunluk mu?

Yorgun olan Trabzonspor olmalıydı!

*****

Gerginlik!..

Kimine yarar sağlar, kimine zarar verir.

Taraflar, Trabzonspor’la Fenerbahçe, maç da Hüseyin Avni Aker’de olunca, “gerginlik”, maçın ayrılmaz bir parçası oluyor/du. Yıllardır sürdürülen “politika”, 3 Temmuz’la başlayan süreç göz önünde tutulduğunda, Trabzonspor cephesinin oturup düşünmesi gerekir:

Biz ne kazandık?

Aslında soruyu tersten sormak, okumak en doğrusu:

Biz ne yitirdik?

Trabzonspor Teknik Direktörü Tolunay Kafkas’a kulak vermek gerekir:

“Önceki maçlardaki gerginlik dolu atmosfer bize değil rakibimize yaradı. Onlara fayda sağlayabilecek her türlü gerginlikten uzak durmalıyız. Taraftarımız lütfen sağduyulu olsun. Oyunun kesilmesi bizim sistemimizde ciddi sıkıntılar yaratabilir. Panik yapmak, ortalığı germek, gerilim yaratmak, bundan önce olduğu gibi bundan sonra da aleyhimize olacaktır."

Aşk, ferman dinlemez; taraftar da kimseyi...

*****

Fenerbahçe, hiç bu kadar rahat/ etkili olmamıştı.

Maçın başında  ilginçlikler vardı. Sow, daha yirminci saniyede gol atabilirdi, atamadı. Sonra, Bekir’in o bildik geri paslarından birinin yol açtığı “hata”dan yararlanan Adrian’ın çok uzaktan vuruşu... Havadan gelen topa,  Egemen’in kale içinde müdahale etmesi, önlediği gol. Egemen, topu içeriden mi, çizgi üzerinden mi çevirdi? Oyun sürdüğüne göre...

Ardından Kuyt’ın ortasını Bamba, bir dokunuşla gol yaptı. Yetmezmiş gibi, Cristian’ın şutu, sırtına çarpıp gol olunca, Bamba, ister istemez maçın ilk kahramanı oldu.

Bunlara bakılırsa, “şans” Fenerbahçe’den yanaydı denebilir. Ama maçın geneline baktığımızda, Fenerbahçe, “şans”ı kendi yaratmış/tı. Çünkü Fenerbahçe, birkaç maçtır çok farklı; bu maçta da öyle... Emre ile Webo’nun katkısı bir gerçek. Emre, orta alanda, her yerde yapacağını yapıyor; Webo, Sow ile rakip defansı artık yoruyor, oyalıyor.

Ya eleştirilerin odağındaki Kuyt?

Kendini bulduğu anlaşılıyor.

Anlaşılmayan ise, Trabzonspor’un çok etkisiz oluşu/ydu. Trabzonspor, bütün “camia” olarak artık, "geçmiş saplantısı”ndan kurtulmalı, geleceğe yönelmeli.

Geleceği kurmada, “dün”den ders çıkarmanın yararını kim unutur?

*****

Fenerbahçe’ye “gurbet” yaradı.

Tribündeki, televizyon başındaki herkes birer teknik direktör! Bu, Fenerbahçe taraftarı için de geçerli. Sevdiği futbolcuyu sahada göremeyen için, onun yerine oynayan verimli olmazsa, suçlu belli:

Aykut Kocaman, kimilerine göre de Başkan!...

Bu yüzden, Aykut Kocaman kırgın, hüzünlü!...

Üç maçlık yolculuğun son durağı Trabzon’dan alınan 3 gollü 3 puan sonrası söyledikleri bunu göstermez mi?

“Sürekli döverek, söverek, iterek, vurarak gelişim olmaz. Çalışarak, inceleyerek, sebat ederek, sabrederek olur. Zaman zaman bu takımın kötü günleri de olacak, ama genel olarak daha iyi günleri olacaktır. Kamuoyu bu konuda hep karamsar."

Spor Toto Süper Lig'de taşlar yerine oturuyor mu?

http://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutc@ttmail.com